۳۴۸۷.السنن الكبرىـ به نقل از جابر ـ : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله ده سال [در مكّه] ماند و در موسمهاى حج، به خانههاى حاجيان و به بازار مَجِنّه و عُكاظ و خيمههايشان در مِنا مىرفت و مىگفت : «چه كسى مرا پناه مىدهد و كمك مىكند تا پيامهاى خدايم را برسانم ؟» .
۳۴۸۸.امام صادق عليه السلام : به ما رسيده كه پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله هنگامى كه به زمزم نگريست ، فرمود : «اگر مايه دشوارى امّت خود نمىشدم ، يك يا دو دلوِ بزرگ پر از آن بر مىگرفتم».
۳۴۸۹.امام كاظم عليه السلام : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله سوار مركبش مىشد و تا سوارِ آن بود ، سايه نمىگرفت . و [چون] خورشيد آزارش مىداد ، [گاهى] بخشى از بدنِ خود را با بخشى ديگر مىپوشاند و گاه ، صورتش را با دستش مىپوشاند؛ امّا وقتى پياده مىشد ، با خيمه و سايه خانه و سايه ديوار، سايه مىگرفت.
۳۴۹۰.امام كاظم عليه السلام : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله حج گزارد و مُحرم شد و سايبان بر خود نينداخت، و داخل اتاق و خيمه شد و زير سايه محمل و ديوار رفت. ما همانند آنچه پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله كرد ، انجام داديم .
۳۴۹۱.امام باقر عليه السلام : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله زمانى كه در حديبيّه از سوى دشمن باز داشته شد ، تقصير نمود و از احرام بيرون آمد و شتر ، نحر كرد. سپس از آن جا رفت.
