۳۴۶۹.الكافىـ به نقل از نضر بن سويد ، از عبد اللّه بن سنان ـ : امام صادق عليه السلام [در بيان حجّ پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله ]فرمود : «چون به درِ مسجد الحرام (آن، همان درِ بنى شيبه است) رسيد، به سوى كعبه رو آورد و خداوند را ستايش كرد و ثنا گفت و بر نياى خويش ابراهيم ، درود فرستاد. سپس سراغ حجر الأسود آمد و بر آن دست كشيد و چون طواف خانه گزارد، دو ركعت نماز پشت مقام ابراهيم عليه السلام خواند و وارد زمزم شد و از آن نوشيد و سپس گفت : "خدايا ! من از تو دانشى سودمند و روزىاى فراخ، و شفا از هر بيمارى و دردى مىطلبم" و اينها را در حالى كه رو به كعبه بود ، مىگفت. سپس به اصحابش فرمود : "آخرين ديدار شما با كعبه بايد دست كشيدن بر حَجَر باشد" و بر آن دست كشيد. سپس به طرف صفا بيرون رفت و گفت : "به آنچه خداوند به آن آغاز كرد ، آغاز مىكنم". سپس بالاى صفا رفت، و به مقدارى كه انسان سوره بقره را مىخواند ، بر آن ماند» .