۷ / ۱۸

خواندن نماز ظهر روز ترويه در مِنا

۳۴۳۸.تهذيب الأحكامـ به نقل از محمّد بن مسلم ـ : از امام باقر عليه السلام پرسيدم : آيا پيامبر صلى اللّه عليه و آله روز ترويه نماز ظهر را در مِنا خواند ؟ فرمود : «آرى و نماز صبح روز عرفه را هم در مِنا خواند».

۳۴۳۹.صحيح البخارىـ به نقل از عبد العزيز بن رفيع ـ : به اَنَس بن مالك گفتم : به من چيزى بگو كه از پيامبر صلى اللّه عليه و آله به ياد دارى، و پرسيدم : پيامبر صلى اللّه عليه و آله نماز ظهر و عصر روز ترويه را در كجا خواند ؟ گفت : در مِنا .

۷ / ۱۹

چگونگى وقوف پيامبر صلى اللّه عليه و آله در عرفات

۳۴۴۰.امام صادق عليه السلام : در سمت چپ كوه ، وقوف كن؛ چرا كه پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله در عرفات در سمت چپ كوه ، وقوف كرد و چون ايستاد، مردم به محلّ فرود آمدن شتر او هجوم آوردند ، و در اطراف آن وقوف مى‏كردند كه پيامبر صلى اللّه عليه و آله ناقه را دور كرد و آنان نيز چنين كردند. پس فرمود : «اى مردم ! محلّ پاى شتر من ، موقف نيست. همه اين منطقه موقف است» و با دست به موقف اشاره نمود. پيامبر صلى اللّه عليه و آله در مزدلفه نيز چنين كرد. پس هر جاى خالى را ديدى، آن جا را با خودت و وسايلت پر كن ـ زيرا خداوند ، دوست دارد كه اين جاهاى خالى پر شوند ـ و از رفتن به بلندى‏ها دست بردار و از منطقه اراك^۱ هم بپرهيز.

1.وادى اراك ، نزديك مكّه و در مرز عرفات است و جزو آن نيست .

سیره پیامبر خاتم صلّی الله علیه وآله - جلد پنجم

384

۷ / ۱۸

صَلاتُهُ الظُّهرَ يَومَ التَّروِيَةِ بِمِنىً

۳۴۳۸.تهذيب الأحكام عن محمّد بن مسلم : سَأَلتُ أبا جَعفَرٍ عليه السلام : هَل صَلّى رَسولُ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله الظُّهرَ بِمِنىً يَومَ التَّروِيَةِ ؟ فَقالَ : نَعَم ، والغَداةَ بِمِنىً يَومَ عَرَفَةَ .^۱

۳۴۳۹.صحيح البخاري عن عبد العزيز بن رفيع : سَأَلتُ أنَسَ بنَ مالِكٍ ، قُلتُ : أخبِرني بِشَيءٍ عَقِلتَهُ عَنِ النَّبِيِّ صلى اللّه عليه و آله ، أينَ صَلَّى الظُّهرَ وَالعَصرَ يَومَ التَّروِيَةِ ؟ قالَ : بِمِنىً .^۲

۷ / ۱۹

صِفَةُ وُقوفِةِ بِعَرَفاتٍ

۳۴۴۰.الإمام الصادق عليه السلام : قِف في مَيسَرَةِ الجَبَلِ ؛ فَإِنَّ رَسولَ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله وَقَفَ بِعَرَفَاتٍ في مَيسَرَةِ الجَبَلِ ، فَلَمّا وَقَفَ جَعَلَ النّاسُ يَبتَدِرونَ أخفافَ ناقَتِهِ فَيَقِفونَ إلى جانِبِهِ فَنَحّاها ، فَفَعَلوا مِثَل ذلِكَ ، فَقالَ : «أيُّهَا النّاسُ ! إنَّهُ لَيسَ مَوضِعَ أخفافِ ناقَتِيَ المَوقِفُ ، ولكِنَّ هذا كُلَّهُ مَوقِفٌ^۳ ـ أشارَ بِيَدِهِ إلَى المَوقِفِ ـ » ، وفَعَلَ مِثَل ذلِكَ فِي المُزدَلِفَةِ .
فَإِذا رَأَيتَ خَلَلاً فَسُدَّهُ بِنَفسِكَ وراحِلَتِكَ ، فَإِنَّ اللّهَ عزّ و جلّ يُحِبُّ أن تُسَدَّ تِلكَ الخِلالُ ، وَانتَقِل عَنِ الهِضابِ^۴ وَاتَّقِ الأَراكَ^۵ .^۶

1.تهذيب الأحكام : ج ۵ ص ۱۷۷ ح ۵۹۴ ، كتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۲ ص ۴۶۳ ح ۲۹۷۷ ، منتقى الجمان : ج ۳ ص ۳۴۳ ، وسائل الشيعة : ج ۱۰ ص ۶ ح ۱۸۳۶۱ ؛ سنن أبي داود : ج ۲ص ۱۸۸ ح ۱۹۱۱ ، مسند ابن حنبل : ج ۱ ص ۶۳۶ ح ۲۷۰۱ كلاهما عن ابن عبّاس نحوه و راجع : دعائم الإسلام : ج ۱ ص ۳۱۹ .

2.صحيح البخاري : ج ۲ ص ۵۹۶ ح ۱۵۷۰ ، صحيح مسلم : ج ۲ ص ۹۵۰ ح ۳۳۶ ، سنن الترمذي : ج ۳ ص ۲۹۶ ح ۶۶۴ ، سنن النسائي : ج ۵ ص ۲۴۹ ، سنن ابن ماجة : ج ۲ ص ۹۹۹ ح ۲۰۰۴ عن ابن عبّاس و كلاهما نحوه ، الدرّ المنثور : ج ۱ ص ۵۴۱ .

3.يدلّ على استحباب الوقوف في ميسرة الجبل ؛ والمراد به ميسرته بالإضافة إلى القادم من مكّة كما ذكره الأصحاب (مرآة العقول : ج ۱۸ ص ۲۱).

4.أي لا ترتفع الجبال ، و المشهور الكراهة ، ونقل عن ابن البرّاج وابن إدريس أنّهما حرّما الوقوف على الجبل إلاّ لضرورة ، ومع الضرورة كالزحام وشبهه تنتفي الكراهة والتحريم إجماعا (مرآة العقول : ج ۱۸ ص ۱۲۱) .

5.أراك ـ بالفتح وآخره كاف ـ : هو وادي الأراك ، قرب مكّة ، ولا خلاف في أنّه من حدود عرفة وليس بداخل فيها (راجع : معجم البلدان : ج ۱ ص ۱۳۵ ، مرآة العقول : ج ۱۸ ص ۱۲۰) .

6.الكافي : ج ۴ ص ۴۶۳ ح ۴ ، مجمع البيان : ج ۲ ص ۵۲۱ كلاهما عن معاوية بن عمّار ، تهذيب الأحكام : ج ۵ ص ۱۸۰ ح ۶۰۴ عن سماعة بن مهران ، كتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۲ ص ۴۶۴ ح ۲۹۸۰ كلّها نحوه ، منتقى الجمان : ج ۳ ص ۳۴۹ عن معاوية بن عمّار وليس فيه «أشار بيده إلى الموقف» ، بحار الأنوار : ج ۲۱ ص ۳۹۲ ح ۱۳ و راجع : سنن أبي داود : ج ۲ ص ۱۹۴ ح ۱۹۳۷ .

نام منبع :

سیره پیامبر خاتم صلّی الله علیه وآله - جلد پنجم

سایر پدیدآورندگان :

جمعي از پژوهشگران

تعداد جلد :

7

ناشر :

انتشارات دارالحدیث

محل نشر :

قم

تاریخ انتشار :

01/01/1394

نوبت چاپ :

اول

نتیجه جستجو برای « »