۲۹۳۶.سنن أبى داوودـ به نقل از عبد اللّه بن محمّد بن حنفيّه ـ : من و پدرم به عيادت دامادمان ـ كه از انصار بود ـ ، رفتيم. در اين هنگام، وقت نماز فرا رسيد. او به يكى از افراد خانوادهاش گفت : اى دختر ! برايم آبى بياوريد تا وضو بگيرم و نماز بخوانم كه راحت شوم.
ما به اين سخن او خُرده گرفتيم. او گفت : از پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله شنيدم كه مىفرمايد : «برخيز ـ اى بلال ـ و به واسطه نماز، ما را آسوده گردان».
ر . ك : ص ۳۹ (اهتمام پيامبر صلى اللّه عليه و آله به نماز اوّل وقت) .
۲ / ۲
تأكيد پيامبر صلى اللّه عليه و آله در بستر مرگ بر نماز
۲۹۳۷.امام على عليه السلام : آخرين سخن پيامبر صلى اللّه عليه و آله اين بود : «نماز، نماز!». سرِ پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله در دامن من بود و همواره «نماز، نماز!» مىگفت تا در گذشت.
۲۹۳۸.شعب الإيمان ـ به نقل از اَنَس ـ : هنگام وفات پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله در كنارش بوديم. به ما فرمود : «در باره نماز، از خدا پروا كنيد ! در باره نماز، از خدا پروا كنيد!» تا سه بار.
۲۹۳۹.السنن الكبرى، نسايىـ به نقل از اُمّ سلمه ـ : وصيّت عمومى پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله هنگام وفاتش، اين بود : «نماز را، نماز را و كنيزانتان را [مراعات كنيد]!» و آن را تكرار نمود تا آن كه زبانش سنگين و سخنش بُريده بُريده شد.
