گماشته‏اند كه برخى را گزارش مى‏كنيم :

۱ . علاّمه محمّدتقى مجلسى ، عبارت موجود^۱ در روايت شيخ صدوق را منفرد خوانده و گفته است كه آن عبارت در نقل كلينى در الكافى و شيخ طوسى در تهذيب الأحكام وجود ندارد؛ امّا در صورت صحّت آن، مقصود از آن عبارت را ورود كامل به ذو الحليفه دانسته و اين گونه دليل آورده كه : مسجد شجره ، در پستى و بيداء بر فراز آن قرار دارد. پس اگر كسى كاملاً داخل ذو الحليفه نشود، بيداء در برابرش قرار نمى‏گيرد.^۲

۲ . فيض كاشانى بر اين باور است كه پيامبر صلى اللّه عليه و آله در ذو الحليفه مُحرم شده و تلبيه لازم را نيز همان جا بر زبان آورده است؛ امّا از بالاى بلندى بيداء ، لبّيك را با صداى بلند تكرار كرده و همين ، سبب شده كه برخى تصوّر كنند كه پيامبر صلى اللّه عليه و آله در آن جا مُحرم شده است.^۳

اين وجه جمع را مى‏توان به حديث امام صادق عليه السلام مستند كرد. كلينى و شيخ طوسى ، اين حديث را نقل كرده‏اند و متن آن ، چنين است :
عبد اللّه‏ بن سنان أنَّهُ سَأَلَ أبا عَبدِ اللّه‏ عليه السلام : هَل يَجوزُ لِلمُتَمَتِّعِ بِالعُمرَةِ إلَى الحَجِّ أن يُظهِرَ التَّلبِيَةَ فى مَسجِدِ الشَّجَرَةِ ؟ فَقالَ : نَعَم إنَّما لَبَّى النَّبِىُّ صلى اللّه عليه و آله عَلَى البَيداءِ لِأَنَّ النّاسَ لَم يَكونوا يَعرِفونَ التَّلبِيَةَ فَأَحَبَّ أن يُعَلِّمَهُم كَيفَ التَّلبِيَةُ .^۴عبد اللّه‏ بن سنان از امام صادق عليه السلام پرسيد : آيا جايز است كسى كه براى حجّ تمتّع

حاكى از آن است كه پيامبر اكرم صلى اللّه عليه و آله در محلّى ديگر به نام «بيداء» مُحرم شده‏اند .

با توجّه به اين كه بيداء ، مكانى بلندتر از ذو الحُلَيفه و مُشرف به آن است و بيداء و ذو الحُلَيفه دو جاى متفاوت ، ولى به هم چسبيده‏اند ، اين گزارش‏ها را مى‏توان شاذ و بى‏اعتبار دانست ، بويژه اگر گزارش‏هايى مانند گزارش سالم بن عبد اللّه‏ از پدرش را در نظر آوريم. در اين گزارش، عقيده كسانى كه مى‏پندارند پيامبر صلى اللّه عليه و آله در بيداء احرام بسته ، نادرست و باطل خوانده شده است و به صراحت مى‏گويد :
ما أهَلَّ رَسولُ اللّه‏ِ صلى اللّه عليه و آله إلاّ مِن عِندِ المَسجِدِ ، يَعنى مَسجِدَ ذِى الحُلَيفَةِ .^۱پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله جز از مسجد يعنى مسجد ذو الحليفه مُحرم نگشت .

افزون بر اين ، ابن عبّاس كه خبر احرام پيامبر صلى اللّه عليه و آله از بيداء را به او منسوب كرده‏اند ،^۲ در نقلى ديگر مى‏گويد :
خَرَجَ رَسولُ اللّه‏ِ صلى اللّه عليه و آله حاجّا فَلَمّا صَلّى فى مَسجِدِهِ بِذِى الحُلَيفَةِ رَكعَتَيهِ أوجَبَ فى مَجلِسِهِ ، فَأَهَلَّ بِالحَجِّ حينَ فَرَغَ مِن رَكعَتَيهِ .^۳پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله براى حج گزاردن ، از مدينه بيرون آمد . هنگامى كه در مسجد ذو الحُلَيفه نماز خواند ، در همان نمازگاهش و پس از فراغ از نماز ، مُحرم شد .

بر اين پايه احرام پيامبر صلى اللّه عليه و آله از ذو الحليفه جاى ترديد ندارد ؛ امّا برخى شارحان حديث و فقيهان، فارغ از ضعف و قوّت سندى اين گزارش‏ها ،^۴ به جمع آنها همّت