۳۳۲۱.امام صادق عليه السلام : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله در ماه رمضان ، بر نمازش مىافزود. چون نماز عشا را مىخواند، پس از آن هم نماز مىخواند. مردم نيز پشت سر ايشان به نماز مىايستادند. پس وارد [خانهاش] مىشد و آنان را وا مىگذاشت و سپس دوباره [از خانه] بيرون مىآمد و مردم مىآمدند و پشت سرش [به جماعت ]مىايستادند و او آنان را وا مىگذاشت و داخل [خانهاش] مىشد و اين كار را چند بار كرد [تا بفهماند كه نافله به جماعت خوانده نمىشود] .
۳۳۲۲.تهذيب الأحكامـ به نقل از محمّد بن يحيى ـ : خدمت امام صادق عليه السلام بودم. از ايشان پرسيدند : آيا در ماه رمضان بر نمازهاى نافله افزوده مىشود ؟
فرمود : «آرى. پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله پس از نماز عشا، در نمازگاهش، نماز مىخواند و فراوان مىخواند. مردم، پشت سرش جمع مىشدند تا با او نماز بخوانند و چون فراوان مىشدند، آنان را پشت سرش وا مىگذاشت و به خانهاش مىرفت. چون مردم، پراكنده مىشدند، به نمازگاه خود باز مىگشت و نماز مىخواند، آن گونه كه شيوهاش بود. چون مردم، پشت سرش فراوان مىشدند، آنان را وا مىگذاشت و به خانهاش مىرفت، و بارها چنين مىكرد».
۳۳۲۳.صحيح مسلمـ به نقل از ابو هُرَيره ـ : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله به نماز در [ماه] رمضان ترغيب مىكرد، بى آن كه دستورى حتمى به آنان بدهد و مىفرمود : «هر كس در ماه رمضان از روى ايمان و براى پاداش [الهى] به عبادت بِايستد، گناهان گذشتهاش آمرزيده مىشود».