۲۹۲۸.مسند الشاميّينـ به نقل از ابو درداء ـ : پيامبر صلى اللّه عليه و آله روزى از ظرفى بر لب جويى وضو گرفت. هنگامى كه وضو را به پايان رساند، باقى مانده آن را در جوى، خالى كرد.
۲۹۲۹.الطبقات الكبرىـ به نقل از زينب بنت جحش ـ : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله خوشش مىآمد كه از تشتِ برنجى من، وضو بگيرد.
۲۹۳۰.الكافىـ به نقل از محمّد بن قيس ـ : از امام باقر عليه السلام شنيدم كه براى مردم مكّه سخن مىگفت و مىفرمود : «پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله نماز صبح خواند و با اصحابش نشست تا خورشيد دميد و اصحاب، يكى پس از ديگرى برخاستند [و رفتند] و تنها دو مرد انصارى و ثقفى ماندند. پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله به آنها فرمود : "به نظرم آمد كه شما مىخواهيد چيزى را بپرسيد. اگر مىخواهيد، پيش از آن كه شما درخواست كنيد، من از آن خبردارتان كنم و اگر هم مىخواهيد، بپرسيد ".
گفتند : آرى. پيش از آن كه ما مطرح كنيم، شما به ما بفرماييد ؛ زيرا اين كار، بصيرتافزاتر، و دورتر كنندهتر از ترديد و ثباتبخشتر براى ايمان است.
پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله فرمود : "امّا تو ـ اى ثقفى ـ آمدهاى تا از من در باره وضو و نمازت بپرسى كه : چه خيرى برايت در آن هست ؟ امّا وضوى تو، هر گاه دستت را در ظرفت مىگذارى و مىگويى : بسم اللّه، با آن، گناهانى كه كردهاى، مىريزند، و زمانى كه صورتت را مىشويى، گناهانى كه با نگاه چشمانت و نيز دهانت كردهاى، مىريزند، و هنگامى كه دو دست خودت را مىشويى، گناهان دست راست و چپت مىريزند، و وقتى به سر و پاهايت مسح مىكشى، گناهانى را كه با پاهايت به سمت آنها رفتهاى، مىريزند. اين چيزى است كه براى تو در وضو گرفتن است"».
