توضيحى درباره وصل كردن روزه شعبان به ماه رمضان^۱

پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله به ماه شعبان ، علاقه بسيارى داشت و آن را ماه خود مى‏خواند .^۲ سيره ايشان و اهل بيت پاك و مطهّرشان در روزه داشتن بسيارى از روزهاى آن نيز نشان دهنده استحباب مؤكّد روزه‏دارى آن است. روزه داشتن همه روزهاى شعبان و متّصل كردن آن به روزه‏هاى ماه رمضان نيز نيكو و بدون مشكل شرعى است، چنان كه روزه نگرفتن همه يا چند روز از شعبان نيز حرمت شرعى ندارد و حتّى ممكن است توصيه كردنى باشد ؛ زيرا موجب پرهيز از واجب دانستن روزه آن و برابر دانستنش با ماه مبارك رمضان مى‏شود .^۳ احاديث شيعى در اين اختيار و آزادى عمل ، صريح اند.^۴

بر اين پايه ، هر چند روزه ماه شعبان واجب نيست ،^۵ امّا به جاى آوردنِ استحبابى آن براى كسانى كه توان اين كار را دارند، پيروى از سنّت پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله و تأسّى به خاندان مطهّر ايشان است و از اين رو توصيه مى‏شود .