۳۳۰۹.سنن الدارمىـ به نقل از اُمّ سلمه ـ : نديدم كه پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله همه يك ماه را روزه بگيرد، جز شعبان را. ايشان آن را به رمضان وصل مى‏كرد تا دو ماهِ پى در پى ، روزه گرفته باشد، و گاه يك ماه را چندان روزه مى‏گرفت كه مى‏گفتيم : ديگر افطار نمى‏كند! و گاه چنان افطار مى‏كرد كه مى‏گفتيم : ديگر روزه نمى‏گيرد!

۳۳۱۰.امام على عليه السلام : هنگامى كه ماه شعبان فرا مى‏رسيد، پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله سه روز از اوّل آن و سه روز از وسط آن و سه روز از آخر آن را روزه مى‏گرفت و چون ماه رمضان فرا مى‏رسيد، دو روز پيش از آن را افطار مى‏كرد و سپس روزه مى‏گرفت.

۳۳۱۱.امام باقر عليه السلام : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله ماه شعبان و رمضان را روزه مى‏گرفت و آن دو را به هم وصل مى‏كرد؛ ولى مردم را از وصل كردن آن دو به هم، باز مى‏داشت و مى‏فرمود : «آن دو، ماه‏هاى خدايند و هر دو ، كفّاره پيش و پس از خود هستند» .

ر . ك : ص ۲۶۱ (روزه پيامبر صلى اللّه عليه و آله در شعبان) .

۳۳۰۹.سنن الدارمي عن اُمّ سلمة قالت : ما رَأَيتُ رَسولَ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله صامَ شَهرا تامّا إلاّ شَعبانَ ، فَإِنَّهُ كانَ يَصِلُهُ بِرَمَضانَ لِيَكونا شَهرَينِ مُتَتابِعَينِ ، وكانَ يَصومُ مِنَ الشَّهرِ حَتّى نَقولَ : لا يُفطِرُ ، ويُفطِرُ حَتّى نَقولَ : لا يَصومُ .^۱

۳۳۱۰.الإمام عليّ عليه السلام : كانَ رَسولُ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله إذا دَخَلَ شَهرُ شَعبانَ يَصومُهُ في أوَّلِهِ ثَلاثا ، وفي وَسَطِهِ ثَلاثا ، وفي آخِرِهِ ثَلاثا . وإذا دَخَلَ شَهرُ رَمَضانَ يُفطِرُ قَبلَهُ بِيَومَينِ ، ثُمَّ يَصومُ .^۲

۳۳۱۱.الإمام الباقر عليه السلام : كانَ رَسولُ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله يَصومُ شَعبانَ وشَهرَ رَمَضانَ ويَصِلُهُما ، ويَنهَى النّاسَ أن يَصِلوهُما^۳ . وكانَ يَقولُ : هُما شَهرا اللّهِ ، وهُما كَفّارَةٌ لِما قَبلَهُما وما بَعدَهُما .^۴

راجع : ص ۲۶۰ (صيامه في شعبان) .