۳۲۵۳.مسند ابن حنبلـ به نقل از اُسامة بن زيد ـ : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله روزهايى را پشت سر هم ، روزه مىگرفت تا آن جا كه گفته مىشد : افطار نمىكند! و روزهايى را افطار مىكرد تا آن جا كه جز دو روز از هفته را ـ كه جزو سنّت روزهدارىاش بود ـ ، روزه نمىگرفت و در هيچ ماهى به اندازه ماه شعبان، روزه[ى مستحبّى ]نمىگرفت. [از اين رو] گفتم : اى پيامبر خدا! شما روزه مىگيريد ، چندان كه نمىنمايد افطار كنيد و گاه چندان روزه نمىگيريد كه نمىنمايد روزه مىگيريد، مگر دو روز از هفته را كه اگر داخل روزهايى باشد كه پياپى روزه مىگرفتيد ، كه هيچ ، و گرنه باز هم آن دو روز را روزه مىگيريد !
فرمود : «كدام دو روز را مىگويى ؟» .
گفتم : روز دوشنبه و پنجشنبه را.
فرمود : «آن دو ، روزهايى هستند كه اعمال [بندگان] بر خداى جهانها عرضه مىشوند و من دوست دارم عملم در حالى عرضه شود كه روزهدارم» .
گفتم : و من نديدهام كه هيچ ماهى را به اندازه ماه شعبان ، روزه بگيرى ؟
فرمود : «آن ، ماهى است كه مردم ميان رجب و رمضان ، از آن غافل مىمانند و آن ، ماهى است كه اعمال در آن به سوى خداى جهانها بالا برده مىشوند و من دوست دارم كه عملم در حالى كه روزه دارم، بالا برده شود» .
۳۲۵۴.الكافىـ به نقل از حلبى ـ : از امام صادق عليه السلام پرسيدم : آيا هيچ گاه، كسى از پدرانت، شعبان را روزه گرفت ؟ فرمود : «آن را بهترينِ پدرانم، پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله ، روزه گرفت» .
۳۲۵۵.فضائل الأشهر الثلاثةـ به نقل از عايشه ـ : نديدم كه پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله ماهى را بيشتر از ماه شعبان روزه بگيرد.