۲۹۱۶.صحيح البخارىـ به نقل از عبد الرحمان بن ابزى، از پدرش ـ : مردى نزد عمر بن خطّاب آمد و گفت : من جُنُب شدم و به آب دسترس نداشتم. عمّار بن ياسر به عمر بن خطّاب گفت : آيا به ياد ندارى كه من و تو در سفرى بوديم، و تو [به خاطر جُنُب شدن،] نماز نخواندى ؛ ولى من در خاك غلتيدم و نماز خواندم و اين را به پيامبر صلى اللّه عليه و آله گفتم و پيامبر صلى اللّه عليه و آله فرمود : «برايت كفايت مىكرد كه چنين كنى» و آن گاه، پيامبر صلى اللّه عليه و آله دو كف دستش را به زمين زد و در آن دميد [تا خاكش برود] و سپس با آن دو، صورت و دستانش را مسح كرد ؟
۱ / ۹
رساندن آب به درون موهاى صورت
۲۹۱۷.سنن الترمذىـ به نقل از حسّان بن بلال ـ : عمّار بن ياسر را ديدم كه وضو گرفت و آب را ميان محاسنش فرو برد. به او گفته شد ـ يا خودم گفتم ـ : آيا آب را ميان محاسنت فرو مىبرى ؟ عمّار گفت : چه چيزى مانع من مىشود، هنگامى كه ديدهام پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله اين كار را مىكند ؟
