۳۱۵۰.الكافىـ به نقل از يزيد بن خليفه ـ : به امام صادق عليه السلام گفتم : عُمر بن حنظله به نقل از شما وقتى را براى [مغرب] به ما خبر داده است. آيا همين‏طور است ؟
فرمود : «اگر چنين كرده، بر ما دروغ نمى‏بندد».
گفتم : او گفته است : وقت مغرب، زمانى است كه قرص خورشيد ، پنهان شده باشد؛ امّا پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله هنگامى كه كارش در سفر سخت مى‏شد، نماز مغرب را به تأخير مى‏انداخت و آن را با نماز عشا مى‏خواند.
فرمود : «راست گفته است».

۳۱۵۱.مسند ابن حنبلـ به نقل از كُرَيب ـ : ابن عبّاس گفت : آيا برايتان از نماز پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله در سفر نگويم ؟ گفتيم : چرا. گفت : اگر خورشيد به نيمه روز مى‏رسيد و پيامبر صلى اللّه عليه و آله در جايگاه فرودش بود، پيش از سوار شدن، نماز ظهر و عصر را با هم مى‏خواند و اگر تا زمانى كه در جايگاه فرودش بود، خورشيد به نيمه نمى‏رسيد، همچنان حركت مى‏كرد تا وقت [نماز] عصر مى‏شد و فرود مى‏آمد و نماز ظهر و عصر را با هم مى‏خواند، و چون در جايگاه فرودش، وقت [نماز] مغرب در مى‏رسيد، آن را با نماز عشا با هم مى‏خواند و هر گاه در جايگاه فرودش، وقتش در نمى‏رسيد، سوار مى‏شد [و مى‏رفت ]تا وقت [نماز] عشا در مى‏رسيد. آن گاه فرود مى‏آمد و آن دو را با هم مى‏خواند.

۳۱۵۲.كتاب من لايحضره الفقيه : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله در عرفه ميان [نماز] ظهر و عصر ، جمع كرد و آن دو را با يك اذان و دو اقامه خواند و در مزدلفه (مشعر الحرام) نيز جمع كرد و آن دو را با يك اذان و دو اقامه خواند.

۳۱۵۳.امام على عليه السلام : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله در شب‏هاى بارانى، نماز مغرب و عشا را با هم مى‏خواند . اين كار را بارها انجام داد.

۳۱۵۰.الكافي عن يزيد بن خليفة : قُلتُ لِأَبي عَبدِ اللّهِ عليه السلام : إنَّ عُمَرَ بنَ حَنظَلَةَ أتانا عَنكَ بِوَقتٍ . قالَ : فَقالَ أبو عَبدِ اللّهِ عليه السلام : إذا لا يَكذِبُ عَلَينا .
قُلتُ : قالَ : وَقتُ المَغرِبِ إذا غابَ القُرصُ إلاّ أنّ رَسولَ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله كانَ إذا جَدَّ بِهِ السَّيرُ أخَّرَ المَغرِبَ ويَجمَعُ بَينَها وبَينَ العِشاءِ . فَقالَ : صَدَقَ .^۱

۳۱۵۱.مسند ابن حنبل عن كريب : إنَّ ابنَ عَبّاسٍ قالَ : ألا اُحُدِّثُكُم عَن صَلاةِ رَسولِ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله فِي السَّفَرِ ؟ قالَ : قُلنا : بَلى ، قالَ : كانَ إذا زاغَتِ^۲ الشَّمسُ في مَنزِلِهِ جَمَعَ بَينَ الظُّهرِ وَالعَصرِ قَبلَ أن يَركَبَ ، وإذا لَم تَزِغ لَهُ في مَنزِلِهِ سارَ حَتّى إذا حانَتِ العَصرُ نَزَلَ فَجَمَعَ بَينَ الظُّهرِ وَالعَصرِ ، وإذا حانَتِ المَغرِبُ في مَنزِلِهِ جَمَعَ بَينَها وبَينَ العِشاءِ ، وإذا لَم تَحِن في مَنزِلِهِ رَكِبَ حَتّى إذا حانَتِ العِشاءُ نَزَلَ فَجَمَعَ بَينَهُما .^۳

۳۱۵۲.كتاب من لا يحضره الفقيه : جَمَع رَسولُ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله بَينَ الظُّهرِ وَالعَصرِ بِعَرَفَةَ بِأَذانٍ واحِدٍ وإقامَتَينِ ، وجَمَعَ بَينَ المَغرِبِ وَالعِشاءِ بِجَمعٍ بِأَذانٍ واحِدٍ وإقامَتَينِ .^۴

۳۱۵۳.الإمام عليّ عليه السلام : كانَ رَسولُ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله يَجمَعُ بَينَ المَغرِبِ وَالعِشاءِ فِي اللَّيلَةِ المَطيرَةِ ، فَعَلَ ذلِكَ مِرارا .^۵