۲ / ۳۰
دعاى پيامبر صلى اللّه عليه و آله در پى نماز ظهر
۳۱۲۹.امام على عليه السلام : از دعاهاى پيامبر صلى اللّه عليه و آله در تعقيب نماز ظهر ، اين بود : «معبودى جز خداوند بزرگ بردبار نيست. معبودى جز خداوند صاحب عرش نيست. ستايش ، ويژه خداى جهانيان است. خدايا! از تو سببسازهاى رحمتت را مىخواهم و حتمى كنندههاى آمرزشت را، و دستاوردى از هر خوبى را ، و سلامت از هر گناه را . خدايا! گناهى برايم مگذار ، جز اين كه آن را بيامرزى و اندوهى ، جز اين كه آن را بگشايى و بيمارىاى ، جز اين كه شفايش دهى و عيبى ، جز اين كه آن را بپوشانى و روزىاى ، جز اين كه گسترشش دهى و هراسى ، جز اين كه [مرا از آن] در امان بدارى و بدى ، جز اين كه آن را [از من] بگردانى ، و هيچ حاجتى كه بِدان رضايت دارى و صلاح من است، جز اين كه روايش بدارى، اى مهربانترينِ مهربانان! اجابت كن ، اى خداى جهانيان!».
۲ / ۳۱
دعاهاى پيامبر صلى اللّه عليه و آله پس از فراغت از نماز
۳۱۳۰.امام على عليه السلام : پيامبر صلى اللّه عليه و آله چون نمازش را سلام مىداد، مىگفت : «بار خدايا ! بر من ببخش هر آنچه را كه پيش فرستادهام و يا مىفرستم ، و هر آنچه را كه نهان يا آشكار كردهام، و آنچه را تو بِدان از من داناترى ، كه تو پيش دارنده و تأخير اندازندهاى و جز تو معبودى نيست».
۳۱۳۱.امام جواد عليه السلام : هر گاه پيامبر صلى اللّه عليه و آله از نمازش فارغ مىشد، مىگفت : «خدايا ! آنچه را پيش فرستاده و يا مىفرستم، و آنچه را نهان و آشكار كردهام، و اسراف بر خود را و آنچه را كه تو بهتر از من مىدانى، بر من بيامرز.
خدايا ! تو پيش دارنده و تأخير اندازندهاى. جز تو معبودى نيست. به دانايىات بر نهان و به توانايىات بر همه خلقت سوگند، تا آن گاه كه زندگى را برايم بهتر مىدانى، مرا زنده نگاه دار و آن گاه كه مرگ را برايم بهتر مىدانى، مرا بميران.
خدايا ! همانا من بيم داشتن از تو را در نهان و آشكار، و سخن حق را در خشم و خشنودى، و ميانهروى را در تنگدستى و توانگرى، از تو مىخواهم و نعمتى تمام ناشدنى و روشنىِ چشمى ناگسستنى را از تو مىخواهم و [نيز] خشنودى به حكم تو، و مرگى مبارك پس از زندگى ، و زندگانى آرام پس از مرگ، و لذّت نگريستن به تو و شوق ديدار تو و ملاقات تو را بدون رنجى گزنده و فتنهاى گمراه كننده ، از تو مىخواهم.
خدايا ! ما را به زينت ايمان، زينت بخش و راهنمايانى رهيافته قرار ده.
خدايا ! ما را ميان آنان كه ره نمودى، ره بنما.
خدايا ! همانا من، اراده جدّى بر يافتن راه راست و استوارگامى را در كار و راه حق، از تو مىخواهم و سپاسگزارى نعمتت و عافيت نيكويت و اداى حقّت را مىخواهم.
اى پروردگار من ! دلى پيراسته و زبانى راستگو از تو مىخواهم و از آنچه مىدانى، آمرزش مىطلبم و نيكوترينِ آنچه را مىدانى، از تو مىخواهم و از بدىِ آنچه مىدانى، به تو پناه مىبرم، كه تو مىدانى و ما نمىدانيم و تو به نهانها بسيار دانايى».
