۳۱۲۷.صحيح مسلمـ به نقل از سماك بن حرب ـ : به جابر بن سمره گفتم : آيا با پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله همنشين بودهاى ؟ گفت : آرى فراوان. از نمازگاهش كه در آن ، نماز صبح يا بامداد را مىخواند، بر نمىخاست تا آن كه خورشيد طلوع كند و چون خورشيد طلوع مىكرد، بر مىخاست .
ر . ك : شناختنامه نماز : ج ۲ ص ۵۱۱ (دست كشيدن به سجدهگاه و كشيدن آن به صورت يا جاى درد) .
۲ / ۲۹
دعاى پيامبر صلى اللّه عليه و آله ميان نافلههاى دو ركعتى ظهر
۳۱۲۸.امام حسن عليه السلام : پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله ميان هر دو ركعت از [نافله] نماز ظهر، اين دعا را مىخواند: بعد از دو ركعت اوّل [مىگفت :] «خدايا! تو بزرگوارترين كسى هستى كه به آستان و ديدارش مىآيند و بهترين كسى كه درخواستها را از او مىطلبند و بخشندهترين كسى كه عطا مىكند و رحيمترين كسى كه از او طلب رحمت مىشود و مهربانترين كسى كه در مىگذرد و استوارترين كسى كه به او تكيه مىشود. خدايا! مرا به تو نيازى است و درخواستهايى از تو دارم و تو نيز از من مطالباتى دارى، مانند گناهانى كه در بند آنهايم و كمرم را خم نموده و هلاكم كردهاند و اگر تو بر من رحم نياورى و مرا نيامرزى، از زيانكاران خواهم بود.
خدايا! در اين حالت به تو تكيه كرده و به سوى تو باز گشتهام. بر محمّد و خاندانش درود فرست و همه گناهانم را بيامرز، كهنه و نو، پنهان و آشكار، خطا و عمد و كوچك و بزرگش را و هر گناهى را كه مرتكب شدهام و مقصّرش من هستم؛ آمرزشى قطعى و حتمى كه هيچ گناهى را فرو نگذارد و پس از آن ، ديگر هيچ گاه حرامى را به جاى نياورم، و طاعت اندكم را بپذير و از نافرمانىهاى بسيارم نسبت به خودت در گذر، اى بزرگ! گناه بزرگ را جز شخص بزرگ نمىآمرزد. هر كس كه در آسمانها و زمين است ، از او مىخواهد و او هر روز به كارى است . اى كه هر روز به كارى هستى! بر محمّد و خاندانش درود فرست و در زمره كارهاى مورد عنايتت، حاجت مرا قرار بده و چنين كن كه حاجتم را روا كنى و حاجتم ، تنها ، آزادىام از آتش [دوزخ ]است و در امان ماندن از ناخشنودىات و دستيابى به رضايت و بهشتت ، و بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و با اين [روا كردن حاجتم] و هر چه صلاح من است، بر من منّت بگذار. از تو با نور درخشانت در دل تاريكىها مىطلبم كه بر محمّد و خاندان محمّد ، درود فرستى و ميان من و ايشان در دنيا و آخرت جدايى ميندازى ، كه تو بر هر كارى توانايى.
خدايا! مرا از آزاد شدگانِ حتمى از آتش بنويس و مرا از بازگشت كنندگان به سوى خودت و پيروان فرمانت قرار بده؛ فروتنانى كه چون ياد مىشوى، دلهايشان مىترسد، و كامل كنندگان عبادتهايشان، و شكيبايان در بلا، و سپاسگزاران در آسايش، و فرمانبران فرمانت در آنچه فرمانشان مىدهى، و بر پا دارندگان نماز و پرداخت كنندگان زكات و توكّل كنندگان بر تو.
اى خدا، اى كريم! كرامتتت را به من دو چندان كن و عطيّهات را به من و درجهام را نزد خودت، والا كن و [نيز ]آسودگى از جانب خودت را، و وسيله[ى ارتقا] به سويت و منزلت نزد خود را، آن چنان كه هر هراسى در راه بهشت را برايم كفايت كنى، و در روزى كه هيچ سايهاى جز سايه تو نيست، مرا زير سايه عرش خود بگيرى و نورم را بزرگ كنى و كتاب اعمالم را به دست راستم بدهى و حسابم را سبك كنى و مرا ميان پرهيزگاران ، از برترينِ وارد شوندگان بر خودت قرار دهى و مرا در علّيّين ، جاى دهى و مرا از كسانى قرار دهى كه به چهره كريمانه [و نه خشمگينانهات] مىنگرند و مرا در حالى كه از من خشنودى ، قبض روح و به بندگان شايستهات ملحق كنى.
خدايا! بر محمّد و خاندانش درود فرست و مرا بِدان، كامياب و حاجتروا باز گردان، در حالى كه همه خطاها و گناهانم را آمرزيده و همه گناهانم را پوشانده و بار سنگين گناه را از دوشم برداشته و در همه حاجتهاى دنيوى و اُخروىام، شفاعتم كرده باشى ، در آسايش و عافيتى از سوى خودت .
خدايا! بر محمّد و خاندانش درود فرست و چنان كن كه هيچ يك از كارهايم و آنچه را بِدان به تو تقرّب جستهام، با خودنمايى و آوازهطلبى و نيز با خودستايى و خودپسندى آميخته نشود و مرا از فروتنان در برابرت قرار بده.
خدايا! بر محمّد و خاندانش درود فرست و روزىام را گشاده كن و پيكرم را سلامت ده و بدنم را بر طاعت و عبادتت قوى بدار و از رحمت و رضوان و عافيتت چندان به من عطا كن كه مرا از هر بلاى دنيوى و اُخروى به سلامت بدارد و هراس از خودت و رغبت به خودت و فروتنى در برابرت و وقار و حيا از تو، و بزرگداشت يادت و پاكداشت شُكوهت را در زمان زنده بودنم، روزىام كن ، تا آن گاه كه جانم را مىستانى ، در حالى كه از من راضى هستى .
خدايا! از تو گشايش و آرامش، امنيت و كفايت، سلامت و صحّت، قناعت و عصمت، هدايت و رحمت، عفو و عافيت، يقين و مغفرت، سپاس و رضايت و شكيب، دانايى و راستى، نيكى و پرهيزگارى، بردبارى و فروتنى، و راحتى و توفيق مىخواهم.
خدايا! بر محمّد و خاندانش درود فرست و اينها را [كه خواستم ،] شامل خاندانم و نزديكانم و برادران ايمانىام و هر كس كه او را به خاطر تو دوست دارم و او مرا به خاطر تو دوست دارد، يا [آن كس كه] فرزند من است و يا مرا به دنيا آورده است، از همه مردان و زنان باايمان و مسلمان بگردان، و از تو ـ اى پروردگار من ـ خوشگمانى به خودت و پايدارى در توكّل بر خودت را مىطلبم و ـ اى پروردگار من ـ به تو پناه مىبرم از اين كه مرا به بلايى گرفتار كنى كه مرا ناگزير از يارى گرفتن از اندك نافرمانىات كند، و به تو پناه مىبرم ـ اى پروردگار من ـ از اين كه در حال سختى يا آسانى، گمان ببرم كه نافرمانىها از تو، برايم كارگشاتر از اطاعت توست، و به تو پناه مىبرم كه روزىِ مقدّر نشده از سوى تو را به رنج و تكلّف بطلبم. بر محمّد و خاندانش درود فرست و آنچه را كه برايم از روزى مقدّر كردهاى ، در آسانى و عافيت به من بده، اى مهربانترينِ مهربانان!».
