۳۱۲۲.الدعوات : پيامبر صلى اللّه عليه و آله چون نماز صبح را مىخواند، مىگفت : «خدايا! مرا از گوش و ديدهام بهرهمند گردان و آن دو را وارثان من قرار بده و انتقامم را از دشمنم [بگير و ]به من نشان بده».
۳۱۲۳.صحيح ابن خزيمةـ به نقل از ابن عبّاس ـ : عبّاس مرا نزد پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله فرستاد. پيامبر صلى اللّه عليه و آله در خانه خالهام ميمونه دختر حارث بود. پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله شب به نماز برخاست و چون دو ركعت نماز صبح را خواند، گفت : «خدايا! رحمتى را از تو درخواست مىكنم كه دلم را با آن، هدايت كنى و پريشانىام را با آن به سامان آرى و پراكندگىام را با آن، گرد هم آورى و گمراهى را با آن، عقب برانى و دينم را با آن، سامان دهى و آنچه را از ديدهام غايب است، با آن حفظ كنى و آنچه را حاضر و پيداست، با آن، رفعت بخشى و عملم را با آن، پاكيزه نمايى و رويم را با آن، سپيد [و نورانى ]سازى و راه هدايتم را با آن، به من الهام كنى و با آن از هر بدى، نگاهم بدارى.
خدايا! ايمانى راستين به من عطا بفرما و نيز يقينى كه پس از آن، كفرى نباشد و رحمتى كه با آن به شرف كرامت تو در دنيا و آخرت نائل شوم.
خدايا! من از تو رستگارى در پايان كار و پاداش شهيدان و زندگى سعيدان و همراهى با پيامبران و پيروزى بر دشمنان را خواهانم.
خدايا! حاجتم را نزد تو آوردهام، هرچند كه انديشهام كوتاه و عملم ضعيف است، و به رحمتت نيازمندم. اى پايانبخش كارها ! اى شفا دهنده سينهها ! از تو مىخواهم همان گونه كه ميان درياها پناه مىدهى، مرا نيز از عذاب دوزخ و از بلند شدن صدايم به "هلاك شدم!" و از آزمايش سخت قبر، پناهم دهى.
خدايا! آنچه انديشهام از آن ، كوتاه و عملم از آن ، ناتوان است و نيّتم به آن نمىرسد ـ و [آن ، ]نيكىاى است كه به يكى از بندگانت وعده دادهاى، يا نيكىاى كه به يكى از آفريدگانت عطا كردهاى ـ ، من آن را از تو مىخواهم و مىطلبم، اى پروردگار جهانها!
خدايا! ما را راهنمايان و رهيافتگان و نه گمراهان و گمراه كنندگان، و در جنگ با دشمنانت و صلح با دوستانت قرار بده تا مردمى را كه تو دوست مىدارى، دوست بداريم و به خاطر دشمنىات با مخالفانت، با آنها دشمنى كنيم.
خدايا! دعا [از من] است و بر تو اجابت، و اين، كوشش [من] است و توكّل بر توست و هيچ جنبش و توانى جز از سوى خداوند نيست.
خدايا! اى صاحب ريسمان محكم و كار راست و درست! از تو ، امان در روز تهديد ، و بهشت در روز جاودانگى را همراه با مقرّبان حاضر [درگاهت ، كه] ركوع كنندگان و به سجده در افتادگان و وفا كنندگان به عهدها[يند ، ]خواستارم. تو مهربان و مهرورزى و آنچه بخواهى، مىكنى. پاك است خدايى كه رداى عزّت بر گرفته است و بِدان سخن مىگويد! پاك است خدايى كه جامه شُكوه پوشيده و بِدان بزرگى مىكند! پاك است خدايى كه تسبيح (تنزيه) ، جز او را روا نيست! پاك است خدايى كه همه چيز را به شماره در آورده و از آن آگاهى دارد! پاك است صاحب احسان و نعمتها! پاك است دارنده قدرت و كَرَم!
خدايا! نورى در دلم قرار بده و نورى در قبرم و نورى در گوشم و نورى در ديدهام و نورى در مويم و نورى در پوستم و نورى در گوشتم و نورى در خونم و نورى در استخوانم و نورى پيش رويم و نورى در پشتم و نورى از سمت راستم و نورى از سمت چپم و نورى از بالاى سرم و نورى از پايين تنم . خدايا! بر نور من بيفزاى و نورى به من عطا فرما و نورى برايم قرار بده» .
