خود را شكسته خواند و روزهاش را افطار كرد و اين ، سنّت شد . پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله گروهى را كه زمان افطار كردن خود ، روزه گرفته بودند ، «نافرمانان» ناميد . آنان تا روز رستاخيز ، نافرمان اند .
بر اين اساس، تمام مذاهب، در اين موضوع، اتّفاق نظر دارند كه در شريعت اسلامى، خواندن نماز مسافر به صورت قصر (شكسته) ، امرى مشروع است. جزيرى در كتاب خود در اين باره مىنويسد :
و قد أجمعت الاُمّة على مشروعية القصر .۱امّت ، بر مشروع بودن قصر (نماز مسافر) ، اجماع دارند .
با اين حال، ملاحظه كتب فقهى، گوياى آن است كه احكام و چگونگى نماز قصر، مورد اختلاف قرار گرفته است. اماميّه و حنفيّه، قصر خواندن نمازهاى چهارركعتى را واجب تعيينى دانستهاند ؛ ليكن ديگر فرقههاى اهل سنّت، قصر را تنها مُجاز مىدانند، هر چند همينان، خود، در افضليّت قصر يا اتمام، همداستان نيستند.۲
نماز قصر در قرآن
قرآن كريم در سوره نساء به مسئله قصر نماز پرداخته، چنين مىفرمايد :
«وَإِذَا ضَرَبْتُمْ فِى الْأَرْضِ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَن تَقْصُرُوا مِنَ الصَّلَوةِ إِنْ خِفْتُمْ أَن يَفْتِنَكُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنَّ الْكَـفِرِينَ كَانُوا لَكُمْ عَدُوًّا مُّبِينًا.۳
و چون در زمين سفر مىكنيد ، اگر بيم آن داشتيد كه كافران به شما زيان رسانند ، بر شما گناهى نيست كه نماز را كوتاه كنيد . همانا كافران ، دشمن آشكار شمايند» .
هر چند به حكم ذيل آيه ، چنين به نظر مىرسد كه به صورت قصر خواندن نماز، مربوط به سفرهاى جهادى است، ليكن مراجعه به آراى تفسيرى و فتاواى فقهى،
