۳۰۷۵.صحيح مسلمـ به نقل از ميمونه ـ : پيامبر صلى اللّه عليه و آله چون سجده مىكرد، اگر بزغالهاى مىخواست از ميان دستانش بگذرد، مىتوانست بگذرد.
۳۰۷۶.الطبقات الكبرىـ به نقل از صالح بن خيوان ـ : پيامبر صلى اللّه عليه و آله چون به سجده مىرفت، عمامه را از پيشانىاش بر مىداشت.
۲ / ۱۸
ذكر پيامبر صلى اللّه عليه و آله در ركوع و سجود
۳۰۷۷.علل الشرائعـ به نقل از هشام بن حكم ـ : به امام كاظم عليه السلام گفتم : به چه علّت، گفتن هفت تكبير در آغاز نماز، فضيلت بيشترى دارد ؟ و به چه علّت، در ركوع گفته مىشود : «سبحان ربّى العظيم و بحمده ؛ پاكا پروردگار بزرگ من و ستايش، او راست»، و در سجده، گفته مىشود : «سبحان ربّى الأعلى و بحمده ؛ پاكا پروردگار والاى من و ستايش، او راست» ؟
فرمود : «اى هشام ! خداوند ـ تبارك و تعالى ـ آسمان را هفت تا آفريد و زمين را هفت تا و حجابها را هفت تا. شبى كه پيامبر صلى اللّه عليه و آله به معراج رفت و تا يكقدمى و بلكه كمتر از آن به پروردگارش نزديك شد، يكى از حجابها برايش كنار زده شد. پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله تكبير گفت و شروع به گفتن كلماتى كرد كه در آغاز [نماز] گفته مىشود. چون حجاب دوم برايش كنار زده شد، باز تكبير گفت و همين طور تا كنار زده شدن هفت حجاب، هفت تكبير گفت. به همين علّت، در آغاز نماز، هفت تكبير گفته مىشود. و چون آنچه را كه از عظمت خدا ديده بود، يادآور شد، لرزه بر اندامش افتاد و به زانو در آمد و شروع به گفتن "سبحان ربّى العظيم و بحمده ؛ پاكا پروردگار بزرگ من و ستايش، او راست" كرد و چون از ركوعش راست شد و ايستاد، خداوند را در جايگاهى برتر و بالاتر از آن جايگاه [قبل] ديد. پس به رو، در افتاد و شروع كرد به گفتن "سبحان ربّى الأعلى و بحمده ؛ پاكا پروردگار والاى من و ستايش، او راست". چون هفت مرتبه گفت، آن وحشت، فرو نشست و اين، سنّت [و قاعده] شد».
