95
سیره پیامبر خاتم صلّی الله علیه وآله - جلد ششم

۳۷۶۳.صحيح البخارىـ به نقل از جابر بن عبد اللّه ـ :در مَرّ الظَّهران۱با پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله ميوه‏هاى رسيده چوج۲را مى‏چيديم . پيامبر صلى اللّه عليه و آله فرمود : «سياهش را بچينيد كه گواراتر است» . گفته شد : آيا تو گوسفند مى‏چراندى ؟ فرمود : «آرى . پيامبرى هم هست كه گوسفند نچرانده باشد ؟ !» .

۳۷۶۴.صحيح البخارىـ به نقل از ابو هريره ـ :پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله فرمود : «خداوند ، هيچ پيامبرى را بر نينگيخت ، مگر آن كه گوسفند مى‏چرانيد» . يارانش گفتند : تو نيز ؟ فرمود : «آرى . من [نيز] با دستمزد چند قيراط ،۳براى مردم مكّه گوسفند مى‏چرانيدم» .

۳۷۶۵.قصص الأنبياء ، راوندىـ به نقل از عمّار ـ :من ، گوسفندان خانواده خودم را مى‏چراندم و محمّد صلى اللّه عليه و آله نيز گوسفند مى‏چراند . به او گفتم : اى محمّد ! مى‏آيى به فَخ برويم ؟ چون من در آن جا چراگاه پُرعلف و شادابى سراغ دارم . گفت : «آرى» . فردا كه به فَخ رفتم ، ديدم محمّد صلى اللّه عليه و آله از من زودتر رفته و ايستاده است و گوسفندانش را از چراگاه ، دور مى‏كند . گفت : «چون با تو وعده گذاشته بودم ، دوست نداشتم كه پيش از تو بچرانم» .

1.مَرُّ الظهران ، روستايى نزديك مكّه است .

2.درخت مسواك ، كه در بندر عبّاس آن را «چوج» مى‏نامند و ميوه‏اش به «كَباث» موسوم است .

3.برابر با يك بيست و چهارم دينار .


سیره پیامبر خاتم صلّی الله علیه وآله - جلد ششم
94

۳۷۶۳.صحيح البخاري عن جابر بن عبد اللّه‏ :كُنّا مَعَ رَسولِ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله بِمَرِّ الظَّهرانِ نَجنِي الكَباثَ۱، وقالَ : عَلَيكُم بِالأَسوَدِ مِنهُ ؛ فَإِنَّهُ أيطَبُ۲، فَقيلَ : كُنتَ تَرعَى الغَنَمَ ؟ قالَ : نَعَم ، وهَل مِن نَبِيٍّ الاّ رَعاها ؟۳

۳۷۶۴.صحيح البخاري عن أبي هريرة عن النبيّ صلى اللّه عليه و آله :ما بَعَثَ اللّهُ نَبِيّا إلاّ رَعىَ الغَنَمَ . فَقالَ أصحابُهُ : وأَنتَ ؟ فَقالَ : نَعَم ، كُنتُ أرعاها عَلى قَراريطَ لِأَهلِ مَكَّةَ .۴

۳۷۶۵.قصص الأنبياء للرواندي عن عمّار :كُنتُ أرعى غُنَيمَةَ أهلي ، وكانَ مُحَمَّدٌ صلى اللّه عليه و آله يَرعى أيضا ، فَقُلتُ : يا مُحَمَّدُ ، هَل لَكَ في فَخٍّ ؛ فَإِنّي تَرَكتُها رَوضَةَ بَرقٍ ؟ قالَ : نَعَم . فَجِئتُها مِنَ الغَدِ وقَد سَبَقَني مُحَمَّدٌ صلى اللّه عليه و آله وهُوَ قائِمٌ يَذودُ غَنَمَهُ عَنِ الرَّوضَةِ ، قالَ : إنّي كُنتُ واعَدتُكَ فَكَرِهتُ أن أرعى قَبلَكَ .۵

1.الكَباث : هو النضيج من ثمر الأراك (النهاية : ج ۴ ص ۱۳۹ «كبث») .

2.أيطَبُ : هي لغةٌ صحيحة فصيحة في أطيب ، كجَذَبَ وجَبَذ (النهاية : ج ۵ ص ۲۹۷ «يطب») .

3.صحيح البخاري : ج ۵ ص ۲۰۷۷ ح ۵۱۳۸ و ج ۳ ص ۱۲۵۰ ح ۳۲۲۵ نحوه ، مسند ابن حنبل : ج ۵ ص ۷۵ ح ۱۴۵۰۴ ، صحيح ابن حبّان : ج ۱۱ ص ۵۴۳ ح ۵۱۴۳ ، السنن الكبرى للنسائي : ج ۴ ص ۱۶۹ ح ۶۷۳۴ وليس فيها «بمرّ الظهران» ، كنز العمّال : ج ۱۲ ص ۳۴۳ ح ۳۵۳۲۶ ؛ قصص الأنبياء للراوندي : ص ۲۸۴ ح ۳۴۹ وفيه «يرعى الكباش» بدل «نجني الكباث» ، بحار الأنوار : ج ۱۶ ص ۲۲۴ ح ۲۴ .

4.صحيح البخاري : ج ۲ ص ۷۸۹ ح ۲۱۴۳ ، سنن ابن ماجة : ج ۲ ص ۷۲۷ ح ۲۱۴۹ ، السنن الكبرى : ج ۶ ص ۱۹۵ ح ۱۱۶۴۱ ، تاريخ الإسلام للذهبي : ج ۱ ص ۵۴ ، السيرة النبويّة لابن كثير : ج ۱ ص ۲۶۵ كلّها نحوه ، كنز العمّال : ج ۴ ص ۱۱ ح ۹۲۴۳ .

5.قصص الأنبياء للراوندي : ص ۲۸۵ ح ۳۷۸ ، بحار الأنوار : ج ۱۶ ص ۲۲۴ ح ۲۵ .

  • نام منبع :
    سیره پیامبر خاتم صلّی الله علیه وآله - جلد ششم
    سایر پدیدآورندگان :
    جمعي از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    7
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    01/01/1394
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 7403
صفحه از 576
پرینت  ارسال به