87
سیره پیامبر خاتم صلّی الله علیه وآله - جلد ششم

۳۷۵۵.إعلام الورىـ به نقل از اَنَس بن مالك ـ :پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله [در آغاز ورود به مدينه] با يارانش در فضاى باز پشت خانه‏ها [در همان جايى كه خرماها را خشك مى‏كردند] ، نماز مى‏گزارد. ايشان به اسعد بن زُراره فرمود : «اين جا را [براى ساختن مسجد] از مالكانش بخر».
وى با دو يتيم [كه مالك آن جا بودند] بر سرِ قيمت، گفتگو كرد. گفتند : آن جا براى پيامبر خدا باشد. پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله فرمود : «نه. حتما بايد خريدارى شود». سرانجام، آن جا را با ده دينار خريدند. در آن زمين، ماندابى وجود داشت كه پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله دستور داد آن را به جريان انداختند [و زمين را خشك نمودند]. سپس دستور داد تا خشت بزنند ، كه زده شد. آن گاه ، خودِ پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله بناى آن را گذاشت. پس پىِ آن را كَند و آن گاه، دستور داد تا سنگ جمع كنند، و از ريگزار، سنگ گرد آوردند. مسلمانان، سنگ‏ها را از آن جا مى‏آوردند. خودِ پيامبر صلى اللّه عليه و آله هم سنگى را بر روى شكمش گرفته، حمل مى‏كرد. اُسَيد بن حُضَير با ايشان رو به رو شد و گفت : اى پيامبر خدا ! آن را به من بده تا برايت ببرم. فرمود : «نه. برو سنگ ديگرى را ببر».
سنگ‏ها را آوردند و پى را كه كَنده بودند، با سنگ تا سطح زمين، بالا آوردند. سپس ديوار را ابتدا خشت خشت و سپس به صورت يك خشت و نيم‏خشت و آن گاه به صورت نَر و ماده و دو خشتِ مخالف هم چيدند تا ديوار به اندازه قامت يك نفر، بالا آمد.
عرض مسجد، يكصد گز بود. گرما، آزارشان داد. [به پيامبر صلى اللّه عليه و آله ] گفتند : كاش سايه‏بانى برايش فراهم كنى ! پيامبر صلى اللّه عليه و آله ستون‏هايى با چوب تا ابتداى حياط آن، بر پا كرد و بر آن، شاخه نخل انداخت. مدّتى را در آن سپرى كردند. سپس گفتند : اى پيامبر خدا ! كاش سقفى بر روى آن بسازى ! فرمود : «نه ! سايه‏بانى همانند سايه‏بان موسى عليه السلام [كافى است]. كار، پُرشتاب‏تر از اين است».

۳۷۵۶.سنن ابن ماجةـ به نقل از اَنَس بن مالك ـ :مكان مسجد پيامبر صلى اللّه عليه و آله ، به بنى نجّار تعلّق داشت. در آن، درخت خرما و قبرهاى مشركان بود. پيامبر صلى اللّه عليه و آله به آنان فرمود : «بهاى آن را تعيين كنيد». گفتند : هرگز بابت آن، مبلغى نخواهيم گرفت. پيامبر صلى اللّه عليه و آله آن را مى‏ساخت و آنها نيز [سنگ و ملاط] مى‏رساندند. پيامبر صلى اللّه عليه و آله مى‏فرمود : «هان ! زندگى همانا زندگى اُخروى است. [خداوندا ! ]انصار و مهاجران را ببخشاى».
پيامبر صلى اللّه عليه و آله پيش از اين كه مسجد را بنا كند، در هر جا كه وقت نماز فرا مى‏رسيد، نماز مى‏خواند.


سیره پیامبر خاتم صلّی الله علیه وآله - جلد ششم
86

۳۷۵۵.إعلام الورى عن أنس :كانَ رَسولُ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله يُصَلّي فِي المِربَدِ۱بِأَصحابِهِ ، فَقالَ لِأَسعَدِ بنِ زُرارَةَ : اِشتَرِ هذَا المِربَدَ مِن أصحابِهِ . فَساوَمَ اليَتيمَينِ عَلَيهِ ، فَقالا : هُوَ لِرَسولِ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله . فَقالَ رَسولُ اللّهِ : لا ، إلاّ بِثَمَنٍ .
فَاشتَراهُ بِعَشَرَةِ دَنانيرَ ، وكانَ فيهِ ماءٌ مُستَنقَعٌ ، فَأَمَرَ بِهِ رَسولُ اللّهِ فَسِيلَ ، وأَمَرَ بِاللَّبِنِ فَضُرِبَ ، فَبَناهُ رَسولُ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله ، فَحَفَرَهُ فِي الأَرضِ ، ثُمَّ أمَرَ بِالحِجارَةِ فَنُقِلَت مِنَ الحَرَّةِ۲، فَكانَ المُسلِمونَ يَنقُلونَها ، فَأَقبَلَ رَسولُ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله يَحمِلُ حَجَرا عَلى بَطنِهِ ، فَاستَقبَلَهُ اُسَيدُ بنُ حُضَيرٍ فَقالَ : يا رَسولَ اللّهِ ، أعطِني أحمِلهُ عَنكَ . قالَ : لا ، اِذهَب فَاحمِل غَيرَهُ .
فَنَقلُوا الحِجارَةَ ورَفَعوها مِنَ الحُفرَةِ حَتّى بَلَغَ وَجهَ الأَرضِ ، ثُمَّ بَناهُ أوَّلاً بِالسَّعيدَةِ لَبِنَةً لَبِنَةً ، ثُمَّ بَناهُ بِالسَّميطِ ؛ وهُوَ لَبِنَةٌ ونِصفٌ ، ثُمَّ بَناهُ بِالاُنثى وَالذَّكَرِ ؛ لَبِنَتَينِ مُخالِفَتَينِ ، ورَفَعَ حائِطَهُ قامَةً ، وكانَ مُؤَخَّرُهُ ذِراعا في مِئَةٍ۳، ثُمَّ اشتَدَّ عَلَيهِمُ الحَرُّ ، فَقالوا : يا رَسولَ اللّهِ لَو أظلَلت عَلَيهِ ظِلاً .
فَرَفَعَ صلى اللّه عليه و آله أساطينَهُ في مُقَدَّمِ المَسجِدِ إلى ما يَلِي الصَّحنَ بِالخَشَبِ ، ثُمَّ ظَلَّلَهُ وأَلقى عَلَيهِ سَعفَ النَّخلِ ، فَعاشوا فيهِ ، فَقالوا : يا رَسولَ اللّهِ ، لَو سَقَّفتَ سَقفا .
قالَ : لا ، عَريشٌ كَعَريشِ موسى ، الأَمرُ أعجَلُ مِن ذلِكَ .۴

۳۷۵۶.سنن ابن ماجة عن أنس :كانَ مَوضِعُ مَسجِدِ النَّبِيِّ صلى اللّه عليه و آله لِبَنِي النَّجّارِ ، وكانَ فيهِ نَخلٌ ومَقابِرُ لِلمُشرِكينَ ، فَقالَ لَهُمُ النَّبِيُّ صلى اللّه عليه و آله : ثامِنوني بِهِ ، قالوا : لا نَأخُذُ لَهُ ثَمَنا أبَدا .
قالَ : فَكانَ النَّبِيُّ صلى اللّه عليه و آله يَبنيهِ وهُم يُناوِلونَهُ ، وَالنَّبِيُّ صلى اللّه عليه و آله يَقولُ : ألا إنَّ العَيشَ عَيشُ الآخِرَه ، فَاغفِر لِلأَنصارِ وَالمُهاجِرَه . قالَ : وكانَ النَّبِيُّ صلى اللّه عليه و آله يُصَلّي قَبلَ أن يَبنِيَ المَسجِدَ حَيثُ أدرَكَتهُ الصَّلاةُ .۵

1.المِربَد : الموضع الذي تحبس فيه الإبل والغنم (النهاية : ج ۲ ص ۱۸۲ «ربد») .

2.الحَرَّةُ : وهي الأرض ذات الحجارة السود (النهاية : ج ۱ ص ۳۶۵ «حرر») .

3.في بحار الأنوار : «مئة ذراع» بدل «ذراعا في مئة» .

4.إعلام الورى : ج ۱ ص ۱۵۸ ، بحار الأنوار : ج ۱۹ ص ۱۱۱ ح ۱ و راجع : قصص الأنبياء للراوندي : ص ۳۳۸ ح ۴۴۳ .

5.سنن ابن ماجة : ج ۱ ص ۲۴۵ ح ۷۴۲ ، مسند ابن حنبل : ج ۴ ص ۲۳۷ ح ۱۲۱۷۹ و ص ۴۸۶ ح ۱۳۵۶۲ ، مسند أبي يعلى : ج ۴ ص ۱۷۴ ح ۴۱۶۳ كلاهما نحوه و راجع : تاريخ دمشق : ج ۴۳ ص ۴۱۵ ح ۹۳۰۳ .

  • نام منبع :
    سیره پیامبر خاتم صلّی الله علیه وآله - جلد ششم
    سایر پدیدآورندگان :
    جمعي از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    7
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    01/01/1394
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 7103
صفحه از 576
پرینت  ارسال به