۳۷۲۹.حلية الأولياءـ به نقل از اَنَس ـ :پيامبر صلى اللّه عليه و آله هر گاه قرآن را ختم مىكرد، افراد خانوادهاش را گرد مىآورد و دعا مىنمود.
۳۷۳۰.امام باقر عليه السلام :على بن الحسين (زين العابدين عليه السلام ) از پيامبر صلى اللّه عليه و آله ياد مىكرد و مىفرمود كه ايشان چون قرآن را به پايان مىبرد، مىايستاد و خدا را به ستايشهايى مىستود و سپس مىفرمود : ««ستايش ، خدايى را كه پروردگار جهانيان است»و «ستايش ، خدايى را كه آسمانها و زمين را آفريد و تاريكىها و روشنايى را پديد آورد ، و با اين همه ، كافران [غير او را] با پروردگار خود ، برابر مىكنند». معبودى جز خداى يكتا نيست و آنان كه براى خدا برابر قرار مىدهند، دروغ مىگويند و سخت گمراه اند. معبودى جز خدا نيست و شريك آورندگان براى خدا، از عرب و مجوس و يهود و نصارا و صابئيان و آنان كه براى خدا فرزند يا همسر يا همتا يا همسان يا مانند يا همنام يا همتراز ادّعا مىكنند، همگى دروغ مىگويند ؛ زيرا تو ـ اى پروردگار ما ـ بالاتر از آنى كه در آنچه آفريدهاى، شريك بگيرى. ستايش ، خدايى را كه نه همسرى دارد و نه فرزندى ، و نه در جهاندارى ، شريكى دارد و نه خوار بوده كه نياز به سرپرست داشته باشد ، و او را به بزرگى ، ياد كن.۱خدا بسى بزرگتر [از اين چيزها] است. ستايش فراوان، خداى را، و هر بام و شام، خدا را به پاكى مىستايم. «ستايش ، خدايى را كه اين كتاب [آسمانى] را بر بنده خود ، فرو فرستاد و هيچ گونه كژىاى در آن ننهاد ؛ [كتابى ]راست و درست»» و آن را تا «[آنان] جز دروغ نمىگويند»مىخواند [و آن گاه مىفرمود :] «و «ستايش ، خدايى را كه آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است ، از آنِ اوست و در آخرت [نيز ]ستايش ، از آنِ اوست ، و هموست سنجيدهكارِ آگاه . آنچه در زمين ، فرو مىرود و آنچه از آن بر مىآيد و آنچه از آسمان ، فرو مىشود و آنچه در آن ، بالا مىرود ، [همه را ]مىداند»(تا پايان آيه) و «ستايش ، خدايى را كه آفريننده آسمانها و زمين است»(تا آخر دو آيه) و «بگو : ستايش ، براى خداست و درود بر آن بندگانش كه [آنان را ]برگزيده است . آيا خدا بهتر است ، يا آنچه [با او ]شريك مىگردانند ؟». البتّه خدا بهتر و ماندگارتر و حكيمتر و كريمتر و بزرگتر و باعظمتتر از آن است كه چيزى را شريك او قرار دهند و «ستايش ، خداى راست ؛ بلكه بيشترشان نمىدانند». راست فرمود خدا، و پيامبرانش [نيز سخن و پيام او را ]رساندند و من بر شما گواهم.
بار خدايا ! بر همه فرشتگان و فرستادگان، درود فرست، و بر بندگان باايمانت در آسمانها و زمين، رحمت آور و كارمان را به نيكى، پايان ده و به نيكى ، آغاز كن و در قرآن بزرگ به ما بركت ده و ما را از آيات و اين پند حكيمانه، بهرهمند گردان. پروردگارا! از ما بپذير ، كه به راستى ، تويى شنوا و دانا».
