۳۷۰۸.امام صادق عليه السلام ـ در باره اين سخن خداوند متعال : «و در هيچ كارى نيستى و از سوى او (خدا) هيچ [آيه‏اى] از قرآن نمى‏خوانيد و هيچ كارى نمى‏كنيد ، مگر اين كه ما بر شما گواهيم ، آن گاه كه بِدان مبادرت مى‏ورزيد ، و هم‏وزن ذرّه‏اى ، نه در زمين و نه در آسمان ، از پروردگار تو پنهان نيست و نه كوچك‏تر و نه بزرگ‏تر از آن ، چيزى نيست ، مگر اين كه در كتابى روشن [درج شده ]است»ـ :پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله هر گاه اين آيه را مى‏خواند، زار زار مى‏گريست.

۳۷۰۹.صحيح البخارىـ به نقل از عبد اللّه بن مسعود ـ :پيامبر صلى اللّه عليه و آله به من فرمود : «برايم قرآن بخوان». گفتم : قرآن بر شما نازل شده است و من برايتان بخوانم !؟ فرمود : «آرى. دوست دارم كه آن را از غير خودم بشنوم». من شروع به خواندن سوره نساء كردم تا به اين آيه رسيدم : «پس چگونه است [حالشان] آن گاه كه از هر امّتى گواهى آوريم ، و تو را بر آنان گواه آوريم ؟». فرمود : «دست نگه دار». ديدم اشك از چشمانش سرازير است.

۳۷۱۰.الزهد، ابن مباركـ به نقل از خالد بن يسار ـ :هنگامى كه ابن اُمّ عبد، سوره نساء را براى پيامبر صلى اللّه عليه و آله خواند، ايشان گريست و گريه‏اش چنان بالا گرفت كه برخاست و عبايش را بر سرش كشيد و به خانه‏اش رفت.

۳۷۱۱.فضائل القرآن، ابن ابى عبيدـ به نقل از حُمران بن اَعيَن ـ :پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله شنيد كه مردى اين آيات را مى‏خواند : «در حقيقت ، پيش ما زنجيرها و دوزخ ، و غذايى گلوگير و عذابى پردرد است». پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله از هوش رفت.

۳۷۰۸.الإمام الصادق عليه السلام ـ في قَولِهِ تَعالى : « وَ مَا تَكُونُ فِى شَأْنٍ وَ مَا تَتْلُواْ مِنْهُ مِن قُرْءَانٍ وَ لاَ تَعْمَلُونَ مِنْ عَمَلٍ إِلاَّ كُنَّا عَلَيْكُمْ شُهُودا إِذْ تُفِيضُونَ فِيهِ وَ مَا يَعْزُبُ عَن رَّبِّكَ مِن مِّثْقَالِ ذَرَّةٍ فِى الْأَرْضِ وَ لاَ فِى السَّمَاءِ وَ لاَ أَصْغَرَ مِن ذَ لِكَ وَ لاَ أَكْبَرَ إِلاَّ فِى كِتَـبٍ مُّبِينٍ »^۱ـ :كانَ رَسولُ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله إذا قَرَأَ هذِهِ الآيَةَ بَكى بُكاءً شَديدا .^۲

۳۷۰۹.صحيح البخاري عن عبد اللّه‏ بن مسعود : قالَ لِيَ النَّبِيُّ صلى اللّه عليه و آله : اِقرَأ عَلَيَّ ، قُلتُ : أقرَأُ عَلَيكَ وعَلَيكَ اُنزِلَ ؟ ! قالَ : فَإِنّي اُحِبُّ أن أسمَعَهُ مِن غَيري . فَقَرَأتُ عَلَيهِ سورَةَ النِّساءِ ، حَتّى بَلَغتُ : « فَكَيْفَ إِذَا جِئْنَا مِن كُلِّ أُمَّةِ بِشَهِيدٍ وَجِئْنَا بِكَ عَلَى هَـؤُلاَءِ شَهِيدا »^۳قالَ : أمسِك ، فَإِذا عَيناهُ تَذرِفانِ .^۴

۳۷۱۰.الزهد لابن المبارك عن خالد بن يسار :لَمّا قَرَأَها [سورَةَ النِّساءِ ]ابنُ اُمِّ عَبدٍ عَلَى النَّبِيِّ صلى اللّه عليه و آله ، بَكى فَاشتَدَّ بُكاؤُهُ ، ثُمَّ قامَ مُغَطِّيا رَأسَهُ حَتّى دَخَلَ بَيتَهُ .^۵

۳۷۱۱.فضائل القرآن لابن أبي عبيد عن حمران بن أعين :سَمِعَ رَسولُ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله رَجُلاً يَقرَأُ : « إِنَّ لَدَيْنَا أَنكَالاً وَجَحِيما * وَ طَعَاما ذَا غُصَّةٍ وَ عَذَابا أَلِيما »^۶. قالَ : فَصَعِقَ رَسولُ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله .^۷