۴۱۶۳.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله :هيچ فرمانده ده نفرى نيست ، جز آن كه روز قيامت ، خداوند ، او را در حالى مى‏آورد كه دستش به گردنش بسته شده است . اگر نيكوكار بوده باشد ، بندش گشوده مى‏شود و اگر بدكار باشد ، بر بندش افزوده مى‏گردد .

۴۱۶۴.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله :هر كس سرپرست گروهى از امّتم باشد ـ اندك باشند يا فراوان ـ و ميان آنها عدالت نورزد ، خداوند ، او را به رو در آتش مى‏افكند .

۴۱۶۵.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله :فرمان‏رواى ستمگر را روز قيامت مى‏آورند و مردم با او مخاصمه مى‏كنند و بر او پيروز مى‏شوند و به او گفته مى‏شود : به جاى ما ، پايه‏اى از پايه‏هاى دوزخ را بگير و استوار بدار [تا آتش به ما نرسد] .

۴۱۶۶.المستدرك على الصحيحينـ به نقل از ابن عبّاس ـ :پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله فرمود : «هر كس سرپرستى ده تن را به عهده بگيرد و ميان آنها به آنچه خوش و ناخوش مى‏دارند ، حكم كند ، روز قيامت ، در حالى آورده مى‏شود كه دستانش به گردنش بسته شده‏اند . پس اگر به آنچه خدا فرو فرستاده ، حكم كرده و در حكمش رشوه نگرفته و ستم نكرده باشد ، خداوند ، روز قيامت ـ روزى كه بند و زنجيرى جز بند او نيست ـ ، بند وى را مى‏گشايد ، و اگر به غير از آنچه خداوند متعال فرو فرستاده است ، حكم كرده و در حكمش رشوه گرفته و حق و ناحق كرده باشد ، چپ و راستش را به هم مى‏بندند و او را در دوزخ مى‏افكنند و تا پانصد سال به قعر آن نمى‏رسد .

۴۱۶۳.عنه صلى اللّه عليه و آله :ما مِن أميرِ عَشَرَةٍ إلاّ أتَى اللّهَ يَومَ القِيامَةِ مَغلولَةً يَدُهُ إلى عُنُقِهِ ؛ فَإِن كانَ مُحسِنا فُكَّ غُلُّهُ ، وإن كانَ مُسيئا زيدَ غُلاًّ إلى غُلِّهِ .^۱

۴۱۶۴.عنه صلى اللّه عليه و آله :مَن وَلِي اُمَّةً مِن اُمَّتي ـ قَلَّت أو كَثُرَت ـ فَلَم يَعدِل فيهِم ، كَبَّهُ اللّهُ عَلى وَجهِهِ فِي النّارِ .^۲

۴۱۶۵.عنه صلى اللّه عليه و آله :يُجاءُ بِالأَميرِ الجائِرِ يَومَ القِيامَةِ فَتُخاصِمُهُ الرَّعِيَّةُ فَيَفلُجونَ^۳عَلَيهِ ، فَيُقالُ لَهُ : سُدَّ عَنّا رُكنا مِن أركانِ جَهَنَّمَ .^۴

۴۱۶۶.المستدرك على الصحيحين عن ابن عبّاس :إنَّ رَسولَ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله قالَ : مَن وُلِّيَ عَلى عَشَرَةٍ فَحَكَمَ بَينَهُم بِما أحَبّوا أو كَرِهوا ، جيءَ بِهِ يَومَ القِيامَةِ مَغلولَةً يَداهُ إلى عُنُقِهِ ، فَإِن حَكَمَ بِما أنزَلَ اللّهُ ولَم يَرتَشِ في حُكمِهِ ولَم يَحِف^۵، فَكَّ اللّهُ عَنهُ يَومَ القِيامَةِ يَومَ لاغُلَّ إلاّ غُلُّهُ ، وإن حَكَمَ بِغَيرِ ما أنزَلَ اللّهُ تَعالى وَارتَشى في حُكمِهِ وحابى ، شُدَّت يَسارُهُ إلى يَمينِهِ ورُمِيَ بِهِ في جَهَنَّمَ ، فَلَم يَبلُغ قَعرَها خَمسَمِئَةِ عامٍ .^۶