۴۱۴۴.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله ـ در نامه ايشان به يُحَنّة بن رؤبه و سران اَيله ـ :شما [از جانب ما] در سلامت هستيد . من براى شما خدايى را مى‏ستايم كه جز او معبودى نيست . من با شما نمى‏جنگم تا آن كه به شما نامه بنويسم [و به شما اعلام كنم] . اسلام بياور يا جزيه بده و خدا و پيامبرش و فرستادگان پيامبرش را اطاعت كن و آنها را گرامى بدار و به آنها لباسى نيكو ، غير از لباس جنگجويان بپوشان و به زيد ، لباسى نيكو بپوشان و هر گاه كه فرستادگانم راضى شدند ، من نيز راضى شده‏ام و جزيه هم معلوم شده است و اگر خواستيد كه خشكى و دريا ايمن باشند ، از خداوند و پيامبرش اطاعت كن ، و هر حقّى كه متعلّق به عرب و عجم بوده ، از شما گرفته نمى‏شود [و از گردن شما برداشته مى‏شود ] ، مگر حقّ خدا و حقّ پيامبرش .

۴۱۴۵.السنن الكبرىـ به نقل از معاذ بن جبل ـ :پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله مرا به يمن فرستاد و به من فرمان داد كه از هر فرد بالغى ، يك دينار [جزيه ]بگيرم و يا برابر آن ، لباسى دوخت معافر را .^۱
يحيى بن آدم گفت : و اين جزيه به عهده اهل يمن بود ، با آن كه عرب بودند ؛ زيرا آنها اهل كتاب بودند [و مشرك نبودند كه نتوان با آنها مصالحه كرد و از آنان جزيه گرفت] . آيا نمى‏دانى كه مى‏گويند : «يهودى را از دينش [به زور] باز نمى‏گردانند»؟

۴۱۴۶.صحيح البخارىـ به نقل از عمرو بن عوف انصارى ـ :پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله ابو عبيده جرّاح را به بحرين فرستاد تا جزيه آن را بياورد . پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله با مردم بحرين [بر پرداخت جزيه] مصالحه كرده و علاء بن حَضرَمى را به اميرىِ آنان گماشته بود . ابو عبيده با اموالى از بحرين آمد .

۴۱۴۴.رسول اللّه‏ صلى اللّه عليه و آله ـ في كِتابِهِ إلى يُحَنَّةَ بنِ رُؤبَةَ وسَرَواتِ أهلِ أيلَةَ ـ :سِلمٌ أنتُم ، فَإِنّي أحمَدُ إلَيكُمُ اللّهَ الَّذي لا إلهَ إلاّ هُوَ ، فَإِنّي لَم أكُن لاُِقاتِلَكُم حَتّى أكتُبَ إلَيكُم ، فَأَسلِم أو أعطِ الجِزيَةَ ، وأَطِعِ اللّهَ ورَسولَهُ ورُسُلَ رَسولِهِ ، وأَكرِمهُم وَاكسُهُم كُسوَةً حَسَنَةً غَيرَ كُسوَةِ الغُزّاءِ ، وَاكسُ زَيدا كُسوَةً حَسَنَةً ، فَمَهما رَضِيَت رُسُلي فَإِنّي قَد رَضيتُ ، وقَد عُلِمَ الجِزيَةَ ، فَإِن أرَدتُم أن يَأمَنَ البَرُّ وَالبَحرُ فَأَطِعِ اللّهَ ورَسولَهُ ، ويُمنَعُ عَنكُم كُلُّ حَقٍّ كانَ لِلعَرَبِ وَالعَجَمِ إلاّ حَقُّ اللّهِ وحَقُّ رَسولِهِ .^۱

۴۱۴۵.السنن الكبرى عن معاذ بن جبل :بَعَثَني رَسولُ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله إلَى اليَمَنِ وأَمَرَني أن آخُذَ مِن كُلِّ حالِمٍ دينارا أو عِدلَهُ مَعافرَ^۲.
قالَ يَحيَى بنُ آدَمَ : وإنَّما هذِهِ الجِزيَةُ عَلى أهلِ اليَمَنِ وهُم قَومٌ عَرَبٌ ؛ لِأَنَّهُم أهلُ كِتابٍ ، ألا تَرى أنَّهُ قالَ : لا يُفتَنُ يَهودِيٌّ عَن يَهودِيَّةٍ^۳.^۴

۴۱۴۶.صحيح البخاري عن عمرو بن عوف :إنَّ رَسولَ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله بَعَثَ أبا عُبَيدَةَ بنَ الجَرّاحِ إلَى البَحرَينِ يَأتي بِجِزيَتِها ، وكانَ رَسولُ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله هُوَ صالَحَ أهلَ البَحرَينِ ، وأَمَّرَ عَلَيهِمُ العَلاءَ بنَ الحَضرَمِيِّ ، فَقَدِمَ أبو عُبَيدَةَ بِمالٍ مِنَ البَحرَينِ .^۵