۴۰۶۹.الحكاياتـ به نقل از سلمان فارسى ـ :دوستم پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله مرا به هفت چيز سفارش كرد كه آنها را در هيچ حالى فرو نمى‏نهم : اين كه به فرودست‏تر از خودم بنگرم و به فرادست‏تر از خود ننگرم ، و فقيران را دوست داشته باشم و به آنها نزديك شوم ... .

۴۰۷۰.امام باقر عليه السلام ـ در حديثى طولانى ـ :پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله فرمان داد كه براى مسلمانان ، سايه‏بانى درست شود . برايشان درست شد و آن ، همان صُفّه[ى مشهور در مسجد پيامبر صلى اللّه عليه و آله ] است . آن گاه به غريبان و بينوايان فرمان داد كه روز و شبشان را در آن به سر ببرند ، و آنها هم در آن جا فرود و گرد هم آمدند ، و پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله هر گاه گندم و خرما و جو و كشمش داشت ، به آنها سر مى‏زد و به ايشان مى‏رساند . مسلمانان نيز به آنها سر مى‏زدند و به خاطر دلسوزى پيامبر صلى اللّه عليه و آله ، بر آنها دلسوزى مى‏كردند و صدقه‏هايشان را به مصرف آنها مى‏رساندند .

۴۰۷۱.امام باقر عليه السلام از پدرانش :اهل صُفّه (سكّونشينان) ، ميهمان پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله بودند . آنها خانواده و دارايى خود را رها و به مدينه هجرت كرده بودند . پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله آنان را كه چهل مرد بودند ، در سكّوى مسجد اسكان داد . پيامبر صلى اللّه عليه و آله هر صبح و شام نزد ايشان مى‏رفت و بر آنان سلام مى‏داد . روزى بر سكّونشينان وارد شد و ديد كه يكى كفش خود را پينه مى‏كند ، ديگرى لباسش را وصله مى‏زند و عدّه‏اى هم جامه‏هاى خود را از شپش پاك مى‏كنند . پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله هر روز يك مُد^۱خرما به آنها مى‏داد .

۴۰۶۹.الحكايات عن سلمان الفارسي :أوصاني خَليلي رَسولُ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله بِسَبعٍ لا أدَعُهُنَّ عَلى حالٍ : أن أنظُرَ إلى مَن هُوَ دوني ولا أنظُرَ إلى مَن هُوَ فَوقي ، وأَن اُحِبَّ الفُقَراءَ وأَدنُوَ مِنهُم . . . .^۱

۴۰۷۰.الإمام الباقر عليه السلام ـ في حَديثٍ طَويلٍ ـ :إنَّ رَسولَ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله أمَرَ أن يُتَّخَذَ لِلمُسلِمينَ سَقيفَةً ، فَعُمِلَت لَهُم ؛ وهِيَ الصُّفَّةُ ، ثُمَّ أَمَر الغُرَباءَ وَالمَساكينَ أن يَظَلّوا فيها نَهارَهُم ولَيلَهُم ، فَنَزَلوها وَاجتَمَعوا فيها ، فَكانَ رَسولُ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله يَتَعاهَدُهُم بِالبُرِّ^۲وَالتَّمرِ وَالشَّعيرِ والزَّبيبِ إذا كانَ عِندَهُ ، و كانَ المُسلِمونَ يَتَعاهَدونَهُم ويَرِقّونَ عَلَيهِم لِرِقَّةِ رَسولِ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله ، ويَصرِفونَ صَدَقاتِهِم إلَيهِم .^۳

۴۰۷۱.الإمام الباقر عن آبائه عليهم السلام :إنَّ رَسولَ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله كانَ يَأتي أهلَ الصُّفَّةِ ، وكانوا ضيفانَ^۴رَسولِ اللّه‏ صلى اللّه عليه و آله ؛ كانوا هاجَروا مِن أهاليهِم وأَموالِهِم إلَى المَدينَةِ ، فَأَسكَنَهُم رَسولُ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله صُفَّةَ^۵المَسجِدِ ، وهُم أربَعُمِئَةِ رَجُلٍ ، كانَ يُسَلِّمُ عَلَيهِم بِالغَداةِ وَالعَشِيِّ ، فَأَتاهُم ذاتَ يَومٍ ، فَمِنهُم مَن يَخصِفُ نَعلَهُ ، ومِنهُم مَن يَرقَعُ ثَوبَهُ ، ومِنهُم مَن يَتَفَلّى ، وكانَ رَسولُ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله يَرزُقُهُم مُدّا مُدّا مِن تَمرٍ في كُلِّ يَومٍ .^۶