۴۰۳۷.المستدرك على الصحيحينـ به نقل از اُبَىّ بن كعب ـ :هنگامى كه پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله و يارانش وارد مدينه شدند و انصار ، آنها را جاى دادند ، عرب‏ها يك‏كاسه به آنها حمله‏ور شدند ، و مسلمانان جز با سلاح نمى‏خوابيدند و جز با سلاح از خواب بر نمى‏خاستند و از اين رو گفتند : آيا مى‏بينيد كه ما زمانى هم زندگى كنيم كه آسوده و ايمن باشيم و جز از خدا هراسى نداشته باشيم ؟!
در اين زمان نازل شد : «خدا به كسانى از شما كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‏اند ، وعده داده است كه حتماً آنان را در زمين ، جانشين [ديگران] كند ، همان گونه كه پيشينيان آنان را جانشين [ديگران] كرد ، و قطعاً دينشان را ـ كه براى آنان پسنديده ـ ، برايشان استوار و محكم نمايد ، و به يقين ، ترس و بيمشان را تبديل به امنيت كند ، [تا جايى كه ]فقط مرا بپرستند [و ]هيچ چيزى را شريك من نگيرند . و آنان كه پس از اين نعمت‏هاى ويژه ناسپاسى ورزند ، [در حقيقت ]فاسق اند».

۴۰۳۷.المستدرك على الصحيحين عن اُبيّ بن كعب :لَمّا قَدِمَ رَسولُ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله وأَصحابُهُ المَدينَةَ وآوَتهُمُ الأَنصارُ ، رَمَتهُمُ العَرَبُ عَن قَوسٍ واحِدَةٍ ، كانوا لا يَبيتونَ إلاّ بِالسِّلاحِ ولا يُصبِحونَ إلاّ فيهِ ، فَقالوا : تَرَونَ أنّا نَعيشُ حَتّى نَبيتَ آمِنينَ مُطمَئِنّينَ لا نَخافُ إلاَّ اللّهَ ؟ ! فَنَزَلَت : « وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ ءَامَنُواْ مِنكُمْ وَ عَمِلُواْ الصَّــلِحَـتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِى الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَ لَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِى ارْتَضَى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنا يَعْبُدُونَنِى لاَ يُشْرِكُونَ بِى شَيْـٔ وَمَن كَفَرَ بَعْدَ ذَ لِكَ فَأوْلَـءِكَ هُمُ الْفَـسِقُونَ ».^۱