۴۰۲۹.شرح نهج البلاغة، بن ابى الحديدـ در باره غزوه اُحُد ـ :هنگامى كه پيامبر صلى اللّه عليه و آله به رأس الثنيّه رسيد ، بر گشت و پشت سرش را نگاه كرد . چشمش به يك گردان مسلّحِ نيزهدار افتاد . پرسيد : «اينها كيستند ؟» .
گفتند : يهوديانِ همپيمان فرزند اُبَى هستند .
پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله فرمود : «ما در برابر مشركان ، از مشركان ، يارى نمىگيريم» .
۱ / ۱۴
سازماندهى نقيبان و عريفان
۴۰۳۰.الخصالـ به نقل از ابان بن عثمان احمر ، از گروهى از استادانش ـ :پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله از ميان امّتش ، دوازده نقيب۱به تعداد نقيبان بنى اسرائيل برگزيد كه جبرئيل به آنها اشاره كرده و به انتخابشان فرمان داده بود : نُه تن از خزرج و سه تن از اوس ، از خزرج : اسعد بن زراره ، براء بن معرور ، عبد اللّه بن عمرو بن حرام (پدر جابر بن عبد اللّه) ، رافع بن مالك ، سعد بن عباده ، منذر بن عمرو ، عبد اللّه بن رواحه ، سعد بن ربيع و ابن قوافل يا همان عبادة بن صامت ـ و قوافل به معناى مردى از عربهاست كه هر گاه وارد يثرب مىشد ، نزد يكى از بزرگان خزرج مىآمد و مىگفت : تا آن گاه كه در يثربم ، مرا از مورد ستم شدن پناه بده و او نيز مىگفت : «به هر جا مىخواهى برو كه در پناه منى» و ديگر هيچ كس متعرّض او نمىشد ـ ، و از اوس ، ابو هيثم بن تيّهان و اُسَيد بن حُضَير و سعد بن خيثمه بودند .