۴۰۰۸.المعيار و الموازنة :آن گاه ، در حديث مؤاخات (برادرى افكندن) و دلالت آشكارى كه در آن هست ، بينديشيد ؛ زيرا پيامبر صلى اللّه عليه و آله مسلمانان را بر حسب منزلتشان متمايز ساخت و سپس با توجّه به برترى يكى بر ديگرى ، ميان ايشان ، پيوند برادرى بر قرار نمود . براى مثال ، نزديكترين فرد به منزلت ابو بكر ، عمر بود . از اين رو ، ميان آن دو ، برادرى افكند . همچنين طلحه ، شبيه زبير بود و منزلتى نزديك به هم داشتند . از اين رو ، آن دو را با هم برادر قرار داد . همين كار را با عبد الرحمان بن عوف كرد و او را با عثمان ، برادر قرار داد .
سپس به على عليه السلام فرمود : «به اين دليل ، تو را آخر از همه قرار دادم كه براى خودم بمانى . تو برادر و همراه منى» . پس در ميان مسلمانان ، هيچ كس شبيهتر از على عليه السلام به پيامبر صلى اللّه عليه و آله نبود ، و نه سزاوارتر از او به برادرى با پيامبر صلى اللّه عليه و آله . او به سبب پيشگامىاش بر ديگران ، شايسته برادرى با پيامبر صلى اللّه عليه و آله بود . برادرى على عليه السلام ، برتر از برادرىِ ديگران بود ؛ زيرا بر ديگران ، فضيلت داشت .
۴۰۰۹.الاستيعابـ به نقل از ابو عمر ـ :پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله در مكّه ميان مهاجران ، برادرى افكند و سپس در مدينه ، ميان مهاجران و انصار ، پيوند برادرى بر قرار ساخت و در هر دو مورد ، به على عليه السلام فرمود : «تو در دنيا و آخرت ، برادر منى» و ميان او و خود ، برادرى افكند .
ر . ك : ص ۳۹۷ (سياست پيامبر صلى اللّه عليه و آله در رفتار با مردم / وحدت كلمه)
و دانشنامه قرآن و حديث : ج ۲ ص ۱۳۵ (برادرى افكندن پيامبر صلى اللّه عليه و آله ميان يارانش پس از هجرت) .
۱ / ۱۰
دورى از سازشكارى و سياستبازى
۴۰۱۰.المناقب ، ابن شهرآشوب :زمانى كه پيامبر صلى اللّه عليه و آله خود را [براى ايمان آوردن به او] به قبايل عرضه مىكرد ، نزد بنى كِلاب آمد . بنى كِلاب گفتند : با تو بيعت مىكنيم ، به شرط آن كه پس از تو ، قدرت به ما برسد .
پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله فرمود : «اختيار اين كار ، با خداست . اگر خواست ، در ميان شما قرار مىدهد ، يا در غير شما» .
بنى كلاب رفتند و بيعت نكردند و گفتند : براى تو شمشير بزنيم و سپس ديگران را بر ما حاكم گردانى ؟!
