۳۹۸۶.مسند ابن حنبلـ در باره محمّد بن اسود ـ :پدرش اسود در روز فتح [مكّه]، پيامبر صلى اللّه عليه و آله را ديد كه با مردم بيعت مى‏كند . اسود گفت : پيامبر صلى اللّه عليه و آله در كنار قرنِ مَسقَله نشست و با مردم بر اسلام و شهادت [دادن به يگانگى خدا و نبوّت خود]، بيعت كرد .

۳۹۸۷.المستدرك على الصحيحينـ به نقل از يعلى بن اميّه ـ :در روز فتح [مكّه] در باره پدرم اميّه با پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله گفتگو كردم و گفتم : اى پيامبر خدا ! با پدرم بر هجرت، بيعت كنيد .
پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله فرمود : «با او بر جهاد، بيعت مى‏كنم . هجرت، پايان يافته است» .

ب ـ شرط‏هاى بيعت زنان

قرآن

«اى پيامبر ! چون زنان باايمان نزد تو آيند كه [با اين شرط] با تو بيعت كنند كه چيزى را با خدا شريك نسازند ، و دزدى نكنند ، و زنا نكنند ، و فرزندان خود را نكشند ، و بچّه‏هاى نامشروعى را كه پس انداخته‏اند، با بهتان به شوهر نبندند ، و در كار نيك، از تو نافرمانى نكنند ، با آنان بيعت كن و از خدا برايشان آمرزش بخواه، كه خدا آمرزگار و مهربان است» .

حديث

۳۹۸۸.صحيح البخارىـ به نقل از ابن عبّاس ـ :پيامبر صلى اللّه عليه و آله بيرون آمد و گويى هم‏اينك او را مى‏بينم كه با [اشاره] دستش [مردم را] مى‏نشاند. سپس در حالى كه بلال همراهى‏اش مى‏كرد ، صفوف آنان را شكافت، تا اين كه به نزد زنان آمد و اين آيه : «اى پيامبر ! آن گاه كه زنان مؤمن نزدت آمدند تا با تو بيعت كنند»را تا آخر آن خواند ، و چون آن را تمام كرد، فرمود : «آيا شما هنوز هم بر اين بيعت، پايدار هستيد ؟».
يك زن از ميان آنان جواب داد : آرى... .
پيامبر صلى اللّه عليه و آله فرمود : «پس صدقه بدهيد» . بلال، جامه‏اش را پهن كرد و آن گاه گفت : بياييد ، پدر و مادرم به فدايتان ! و زنان شروع به ريختن خلخال‏ها و انگشترهاى خود در جامه بلال كردند .

۳۹۸۶.مسند ابن حنبل عن محمّد بن الأسود :أنَّ أباهُ الأَسوَدَ رَأَى النَّبِيَّ صلى اللّه عليه و آله يُبايِعُ النّاسَ يَومَ الفَتحِ ، قالَ : جَلَسَ عِندَ قَرنِ مَسقَلَةَ^۱، فَبايَعَ النّاسَ عَلَى الإِسلامِ وَالشَّهادَةِ .^۲

۳۹۸۷.المستدرك على الصحيحين عن يعلى بن اُميّة :كَلَّمتُ رَسولَ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله في أبي اُمَيَّةَ يَومَ الفَتحِ ، فَقُلتُ : يا رَسولَ اللّهِ بايِع أبي عَلَى الهِجرَةِ .
فَقالَ رَسولُ اللّهِ صلى اللّه عليه و آله : اُبايِعُهُ عَلَى الجِهادِ ، فَقَدِ انقَطَعَتِ الهِجرَةُ .^۳

ب ـ شُروطُ بَيعَةِ النِّساءِ

الكتاب

«يَـأَيُّهَا النَّبِىُّ إِذَا جَاءَكَ الْمُؤْمِنَـتُ يُبَايِعْنَكَ عَلَى أَن لاَّ يُشْرِكْنَ بِاللَّهِ شَيْـٔا وَ لاَ يَسْرِقْنَ وَ لاَ يَزْنِينَ وَ لاَ يَقْتُلْنَ أَوْلَـدَهُنَّ وَ لاَ يَأْتِينَ بِبُهْتَـنٍ يَفْتَرِينَهُ بَيْنَ أَيْدِيهِنَّ وَ أَرْجُلِهِنَّ وَلاَ يَعْصِينَكَ فِى مَعْرُوفٍ فَبَايِعْهُنَّ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُنَّ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ» .^۴

راجع : الميزان في تفسير القرآن : ج ۱۹ ص ۲۴۲ و ۲۴۳ .

الحديث

۳۹۸۸.صحيح البخاري عن ابن عبّاس :خَرَجَ النَّبِيُ صلى اللّه عليه و آله كَأَنّي أنظُرُ إلَيهِ حينَ يُجلِسُ بِيَدِهِ ، ثُمَّ أقبَلَ يَشُقُّهُم حَتّى جاءَ النِّساءَ مَعهُ بِلالٌ ، فَقالَ : «يَـأَيُّهَا النَّبِىُّ إِذَا جَاءَكَ الْمُؤْمِنَـتُ يُبَايِعْنَكَ»الآيَةَ . ثُمَّ قالَ حينَ فَرَغَ مِنها : أنتُنَّ عَلى ذلِكِ ؟ قالَتِ امرَأَةٌ واحِدَةٌ مِنهُنَّ لَم يُجِبهُ غَيرُها : نَعَم . . .
قالَ : فَتَصَدَّقنَ . فَبَسَطَ بِلالٌ ثَوبَهُ ثُمَّ قالَ : هَلُمَّ لَكُنَّ فِداءٌ أبي واُمّي . فَيُلقينَ الفَتَخَ^۵وَالخَواتيمَ في ثَوبِ بِلالٍ .^۶