«و نعمتى را كه خدا به شما ارزانى داشته و نيز پيمانى را كه شما را به انجام آن متعهّد گردانيده است، به ياد آوريد، آن گاه كه گفتيد : «شنيديم و اطاعت كرديم» ، و از خدا پروا داريد كه خدا به راز دلها، آگاه است» .۱
1.بلخى و جبايى مىگويند: اين پيمانى كه خداوند، آنان را به انجام دادنش متعهّد گردانيد ، همان است كه در هنگام اسلام آوردن و بيعتشان، از آنان گرفت، مبنى بر اين كه در هر تكليف و وظيفه كه خداوند بر عهده آنان مىگذارد ، خوشايندشان باشد يا ناخوشايندشان ، از او اطاعت كنند . جبايى مىگويد : منظور، بيعت آنان با پيامبر صلى اللّه عليه و آله در شب عقبه و بيعت رضوان است . اين را ابن عبّاس گفته است (البيان فى تفسير القرآن: ج ۳ ص ۴۵۹. نيز، ر.ك: مجمع البيان: ج ۳ ص ۲۹۰ وتفسير الرازى: ج ۱۱ ص ۱۷۸ و تفسير القرطبى: ج ۶ ص ۱۰۸) .
« وَاذْكُرُواْ نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَمِيثَـقَهُ الَّذِي وَاثَقَكُم بِهِ إِذْ قُلْتُمْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا وَاتَّقُواْ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمُم بِذَاتِ الصُّدُورِ » .۱
1.المائدهء : ۷ . والميثاق الذي واثقهم به ؛ قال البلخي والجبّائي : هو ما أخذ عليهم رسول اللّه صلى اللّه عليه و آله عند إسلامهم وبيعتهم بأن يطيعوا اللّه في كلّ ما يفرضه عليهم ممّا ساءهم أو سرّهم . قال الجبّائي : هو مبايعتهم له ليلة العقبة وبيعة الرضوان ، وهو قول ابن عبّاس (التبيان في تفسير القرآن : ج ۳ ص ۴۵۹ ، وراجع : مجمع البيان : ج ۳ ص ۲۹۰ وتفسير الرازي : ج ۱۱ ص ۱۷۸ وتفسير القرطبي : ج ۶ ص ۱۰۸) .
