۴۵۰۱.المغازىـ به نقل از ابو بكر بن عبد اللّه بن جهم ـ :پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله سوار يكى از اسبهايش شد و در حالى كه تنى چند از ياران مهاجر و انصارش ، همراهش بودند ، در پى جايى گشت تا در آن فرود آيد . بهترين جايى كه خوشش آمد ، آن بود كه كوه سلع را پشتش قرار دهد و از مَذاذ تا كوه ذِباب و از آن جا تا كوه راتِج۱را براى حفر خندق تعيين نمود و خود در آن روز در آن خندق كار كرد و مردم را فرا خواند و از نزديك شدن دشمن آگاهشان كرد و لشكر را در دامنه كوه سلع جاى داد .
و مسلمانان به سرعت به حفر خندق اقدام كردند تا پيش از آمدن دشمن ، آن را آماده كنند و پيامبر صلى اللّه عليه و آله هم خود ، همراه مسلمانان به كار پرداخت تا مسلمانان را به نشاط و كار در آورد ، و از بنى قريظه ، ابزار فراوانى مانند بيل و كلنگ و ظرف حمل خاك ، عاريه گرفتند تا به وسيله آنها خندق را حفر كنند . يهوديان بنى قريظه در آن زمان ، در صلح با پيامبر صلى اللّه عليه و آله بودند و آمدن قريش را خوش نمىداشتند .
و پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله در هر سوى خندق ، گروهى را گمارده بود تا آن را حفر كنند و مهاجران از طرف كوه راتج تا كوه ذباب را و انصار از كوه ذباب تا كوه بنى عبيد را حفر مىكردند و بقيّه مدينه نيز سنگربندى شده بود .
