۴۳۵۹.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله :اى على! هر كه تو را دوست بدارد و با تو دوستى ورزد ، رحمت ، او را فرا گيرد و هر كه به تو بغض ورزد و با تو دشمنى كند ، لعنت فرايش گيرد .
۴۳۶۰.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله :اى گروه مردم! على را دوست بداريد؛ زيرا گوشت او ، گوشتِ من و خون او ، خونِ من است. خدا لعنت كند آن گروههايى از امّت مرا كه سفارش مرا درباره او زير پا نهند و سفارشم را دربارهاش از ياد ببرند! آنان را نزد خداوند ، بهرهاى نخواهد بود .
۴۳۶۱.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله ـ درباره على عليه السلام ـ :بدانيد اى گروه مردمان كه خداوند ، براى شما ولىّ و امامى تعيين كرده است كه فرمانبُردارى از او بر مهاجران و انصار و پيروان شايسته آنان، و بر صحرانشين و شهرنشين، و بر عرب و غير عرب، و آزاد و بنده، و كوچك و بزرگ ، و بر سفيد و سياه، و بر هر يكتا پرستى واجب است و حكمش جارى و گفتارش روا و فرمانش نافذ است .
ملعون است كسى كه با او مخالفت كند و مشمول رحمت است كسى كه از او پيروى و كسى كه تصديقش كند. خداوند ، او را و هر كه را از او حرفشنوى و اطاعت مىكند ، بيامُرزاد ( / آمرزيده است) .
۴۳۶۲.پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله :امّا على بن ابى طالب ؛ او برادر من و دوست من و بعد از من ، صاحبِ امر است... و با ولايت (دوستى) او امّتم مورد رحمت قرار مىگيرند و با دشمنى و مخالفت با او ، مورد لعنت واقع مىشوند .