( ۱۰۷ )
۰.بِأبى أنْتُمْ وَ اُمّى وَ نَفْسى! كَيفَ أصِفُ حُسْنَ ثَنائِكُمْ وَ اُحْصى جَميلَ بَلائِكُمْ ، وَ بِكُمْ أخْرَجَنَا اللّه مِنَ الذُلِّ وَ فَرَّجَ عَنّا غَمَراتِ الْكُروبِ وَ أنْقَذَنا مِنْ شَفا جُرُفِ الْهَلَكاتِ وَ مِنَ النّارِ . بِأبى أنْتُمْ وَ اُمّى وَ نَفْسى!
۰.پدرم و مادرم و جانم فدايتان باد ! چگونه نيكويىِ ستايش شما را توصيف كنم و زيبايىِ نعمت شما را به شمار آورم ؟ به واسطه شما ، خداوند ، ما را از خوارى ، بيرون آورد و شدّت گرفتارى را از ما برداشت و ما را از آستانه پرتگاه هلاكت و آتش [ دوزخ ] ، نجات داد . پدرم و مادرم و جانم فدايتان باد !
توضيح واژه ها
بَلاء : در اين جا : نعمت ، بركت . ۱
غَمَرات : شدّت ها ، طغيان ها ، غليان ها . ۲
أنقَذَ : نجات داد ، رهايى بخشيد . ۳
شَفا : لبه ، كناره ، حاشيه . ۴
جُرُف : پرتگاه ، بُريدگى لب رود يا دريا . ۵
1.«البلاء : الإنعام» (لسان العرب ، ج ۱۴ ، ص ۸۴) .
2.«غمرات : جمع غمرة و غمرة كلّ شى ء : مُنْهَمكَه و شِدَّتُه كغمرة الهمّ و الموت و نحوهما» (لسان العرب ، ج ۵ ، ص ۲۹) .
3.«أنقذه من فلان : نجّاه و خَلَّصَه» (لسان العرب ، ج ۳ ، ص ۵۱۶) .
4.«شَفا كلِّ شى ء : حده و حرفه» (العين ، ج ۶ ، ص ۲۸۸) .
5.«الجرف : ما أكل السَيْل مِن أسفَل شِقِّ الوادى و النَّهْر» (لسان العرب ، ج ۹ ، ص ۲۵) .