در صورت اوّل (دعا بودن) ، زائر از خداوند متعال مى خواهد كه شريف ترين مرتبه گراميان ، بالاترين جايگاه هاى مقرّبان و برترين مقام هاى پيامبران را براى اهل بيت عليهم السلام ، مقرّر نمايد .
امّا در صورت دوم (يادكرد فضائل) ، زائر ، خطاب به اهل بيت عليهم السلام مى گويد كه ايشان ، به فضائل ياد شده ، دست يافته اند . بنا بر اين تفسير ، اين عبارت ها ، در واقع ، تبيين فلسفه ستايش هايى است كه پيش از آن ، و يا پس از آن ، از اهل بيت عليهم السلام شده است .
اينك ، توضيح كوتاهى در باره عبارت هاى اين بخش از زيارت :

شريف ترين مرتبه گراميان

اِكرام يا گرامى داشتن ، در باره همه انسان ها و به وسيله نعمت هاى الهى ، متصوّر است ؛ امّا همه كسانى كه از سوى خدا ، اِكرام مى شوند، در زمره «مُكرَمين ؛ گرامى داشته شدگان» نيستند. در فرهنگ قرآنى ، تنها دو طايفه از مخلوقات الهى ، «مُكرَم» شمرده شده اند ^۱ : نخست ، فرشتگانِ فرمانْ بُردار خدا كه تنها گوش در فرمان او دارند :
«بَلْ عِبَادٌ مُكْرَمُونَ لَا يَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُم بِأَمْرِهِ يَعْمَلُونَ. ^۲ بلكه [آن فرشتگان] بندگانى گرامى اند كه به گفتار ، بر او پيشى نگيرند و آنان ، به فرمان او ، كار مى كنند» .
و دسته اى ديگر ، مؤمنانِ استوارْايمان كه به بالاترين درجه ايمان رسيده اند :
«أُوْلَئِكَ فِى جَنَّـتٍ مُّكْرَمُونَ . ^۳ اينان ، در بهشت ، گرامى هستند» .
و يا اين آيه :

توضيح واژه ها

يَفُوقُ : برترى مى يابد ، تفوّق مى جويد ، چيره مى شود . ^۱
طالِح : تبهكار ، سركش ، شرور ، بدذات فاسدى كه هيچ خيرى در او نيست . ^۲
جَبّار : ستمگر ، قدرتمند ، متكبّرى كه پند نمى پذيرد . ^۳
عَنيد : مُستبد ، خودرأى ، روى گردان از اطاعت خداوند . ^۴
مَريد : گردنكش ، ياغى ، مُتمرّد . ^۵
جَلالَة : بزرگى ، عظمت ، سرافرازى . ^۶
خَطَر : ارزش ، منزلت ، مرتبه . ^۷
شَأن : قَدر ، مقام ، مرتبه ، وِجْهه . ^۸

شرح

اين بخش از «زيارت جامعه» ، هم مى تواند دعا براى اهل بيت عليهم السلام باشد ، و هم مى توان آن را اشاره به جايگاه رفيع و مقامات و كمالات معنوىِ خاندان رسالت دانست . در صورتى كه اين عبارات ، به معناى دعا گرفته شوند ، همان بحثى كه در مورد دعا بودن صلوات مطرح شد ، ^۹ اين جا نيز جارى است .