أنَا وَ أهلُ بَيتِي شَجَرَةٌ فِى الجَنَّةِ وَ أغصانُها فِى الدُّنيا ، فَمَن تَمَسَّكَ بِنَا اتَّخَذَ إلى رَبِّهِ سَبِيلاً . ^۱ من و اهل بيتم ، درختى هستيم كه در بهشت است و شاخه هاى آن ، در دنياست . پس هر كه به ما چنگ آويزد ، راهى به سوى پروردگارش در پيش گرفته است .
اهل بيت عليهم السلام ، مهم ترين و مطمئن ترين ريسمان الهى اند . آنان كه به اهل بيت عليهم السلام تمسّك جويند ، به ساير ريسمان هاى الهى نيز چنگ انداخته اند و آن كه ارتباط خود را در دنيا با اهل بيت عليهم السلام ، محكم و استوار كند ، با قرآن و خدا ، مأنوس مى شود و بدين سان ، به خدا مى رسد و در آرامشِ يافتنِ خدا ، زندگى خوشى را سامان مى دهد .

اصطلاحى قرآنى هستند كه مؤمنان را به تمسّك به خدا ، ترغيب مى فرمايد :
«... إِلَا الَّذِينَ تَابُواْ وَأَصْلَحُواْ وَاعْتَصَمُواْ بِاللَّهِ وَأَخْلَصُواْ دِينَهُمْ لِلَّهِ فَأُوْلَئِكَ مَعَ الْمُؤْمِنِينَ . ^۱ ... مگر كسانى كه توبه كنند و راه اصلاح را در پيش گيرند و به [كتاب ]خدا چنگ زنند و دين خويش را براى خدا ، پاك گردانند ، پس اينان با مؤمنان اند» .
واژه «اعتصام» ، با نوعى ممانعت و مصونيت ، همراه است ^۲ و كسى كه خود را به خدا پيوند زند ، از آفات فراوانى در امان خواهد بود . قرآن ، دگرباره ، مردم را به چنگ زدن به ريسمان الهى فرا مى خوانَد :
«وَاعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُواْ . ^۳ و همگى به ريسمان خدا ، چنگ زنيد و پراكنده مشويد» .
روايت شده كه امام صادق عليه السلام ، در تفسير اين آيه فرمود :
نَحنُ الحَبْلُ . ^۴ آن ريسمان ، ما هستيم .
اين تفسير ، از آن رو سودمند است كه براى مردم ، ريسمان الهى را تبيين مى كند و كسانى كه پيوند با خدا را مى طلبند ، با تمسّك به سخن و رفتار اهل بيت عليهم السلام ، به آن خواهند رسيد . مجموعه رواياتى كه در باره تمسّك به خاندان پيامبر خدا صلى الله عليه و آله آمده ، بسيار است . ^۵ براى نمونه ، پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، در تشبيهى زيبا ، جايگاه اهل بيت عليهم السلام را شناسانده و خداوند ، دوستانش را به پيوند با ايشان ، ترغيب فرمود :