( ۳۹ )

۰.وَ عِبادِهِ الْمُكْرَمينَ الَّذين لا يَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُمْ بِأمْرِهِ يَعْمَلُونَ وَ رَحْمَةُ اللّهِ وَ بَرَكاتُهُ .

۰.و بندگان گرامى خداوند ؛ آنان كه در گفتار ، بر او پيشى نمى گيرند و به فرمان او عمل مى كنند ؛ و رحمت خدا و بركات او [ بر ايشان باد ! ] .

توضيح واژه ها

عِباد : جمع «عبد» به معناى بنده ، مملوك . ^۱
المُكْرَمين : گرامى داشته شدگان ، بزرگ شمرده شدگان . ^۲
لا يَسْبِقُونَهُ : بر او ، پيشى نمى گيرند . ^۳

شرح

واژه «عِباد» ، به معناى بندگان و «مُكْرَمين» ، اسم مفعول «إكرام» ، به معناى گرامى داشته شدگان است . اهل بيت عليهم السلام ، بندگان شايسته اى هستند كه خداوند ، عبوديتِ كامل را به آنان ، ارزانى داشته و آنان ، حقيقت بندگى را تحقّق بخشيده اند و بدين سان ، خداوند متعال ، آنان را گرامى داشته است . در اين مجال ، امتيازات بندگى حق ، لزوم ايستادگى در برابر غاليان و بيزارى جُستن از آنان ، و برخى ويژگى هاى بندگان كامل خدا را بررسى مى كنيم :

بندگى ، بالاترين افتخار اولياى الهى

بندگى خدا ، بالاترين امتيازِ دوستان اوست . آنان كه خدا را مى شناسند و به او عشق مى ورزند ، بندگى او را بالاترين افتخار خويش مى دانند و هيچ افتخارى را با آن ،

اوامر الهى را به مردم مى رساندند و آنان را از آنچه نهى شده است ، آگاه مى كردند . در اين راه ، روشنگرى آنان به گونه اى بود كه هر پرسش كننده اى ، قانع مى شد و آنان كه در مجلسِ درسِ ايشان حاضر مى شدند ، از درياى معرفت امام ، سيراب مى شدند .
۲ . اظهار با كردار . دومين روش تبيين اوامر الهى ، رفتارِ كامل بر اساس دستورهاى خداوند است . شيوه اهل بيت عليهم السلام چنان بود كه تمامِ اوامر مستحبّى خدا را هم به جاى مى آوردند و از تمامِ آنچه كه خدا ناپسند مى شمارد ، هر چند حرام نباشد ، پرهيز مى كردند و بدين سان ، مردم به رفتار و كردار آنان ، نگاه مى كردند و آنچه را كه امام انجام مى داد ، مطابق با دستورهاى الهى مى دانستند و از آنچه امام از آن پرهيز مى كرد ، ناخشنودى خدا را در مى يافتند . اين شيوه ، به مراتب براى آشكار شدن اوامر الهى ، سودمندتر است .