۵۸۹.امام على عليه السلام: بدانيد كه اين قرآن ، خيرخواهى است كه خيانت نمى‏ورزد و راه‏نمايى است كه گم‏راه نمى‏كند و گوينده‏اى است كه دروغ نمى‏گويد . هيچ كس با اين قرآن نمى‏نشيند ، مگر آن كه با افزايشى يا كاهشى ، از نزدش بر مى‏خيزد : افزايش در هدايت ، يا كاهش در نابينايى [و گم‏راهى‏] .
بدانيد كه هيچ كس ، با برخوردارى از قرآن ، فقير نيست، و هيچ كس با محروميت از قرآن ، توانگر نيست . پس شفاى دردهاى خود را از قرآن بجوييد و در سختى‏ها و گرفتارى‏هايتان ، از آن كمك بخواهيد؛ چرا كه در آن ، درمان بزرگ‏ترين دردهاست و آن ، درد كفر و نفاق و انحراف و گم‏راهى است... و بدانيد كه قرآن ، شفاعت كننده‏اى است كه شفاعتش ، پذيرفته مى‏شود و گوينده‏اى ( / شاكى و خصمى) است كه سخنش تصديق مى‏شود . هر كس كه قرآن در روز قيامت ، برايش شفاعت كند ، شفاعت مى‏شود و هر كس كه قرآن در روز قيامت ، از او شكايت كند ، محكوم مى‏گردد.

۵۹۰.امام على عليه السلام: گواهى مى‏دهم كه معبودى جز خدا نيست... و گواهى مى‏دهم كه محمّد ، بنده و فرستاده اوست. او را با دينِ نامدار و نشانه رسيده ( / برگزيده) و كتاب نوشته شده و نور درخشان و فروغ تابان و فرمان آشكار فرستاد تا شُبَهات را بزُدايد و با دلايل روشن [و معجزات‏] ، اقامه حجّت كند و با نشانه‏ها ، هشدار دهد و از [دچار شدن به ]كيفرهاى گذشتگان بترسانَد؛ زيرا مردمان ، گرفتار فتنه‏هايى بودند كه در آنها ريسمان دين ، از هم گسسته و ستون‏هاى يقين ، لرزان شده بود و اصل [طبايع و فطرت توحيد] ، دگرگون گشته و كارها ، دچار پراكندگى شده بود و راه برون‏رفت [از اين فتنه‏ها] ، تنگ و طريق بازگشت ، كور بود. پس راه راست ، ناپيدا بود و كورى [و گم‏راهى‏] ، فراگير. [خداى ]مهربان ، نافرمانى و شيطان ، يارى مى‏شد و ايمان ، بى يار و ياور بود.

۵۹۱.فاطمه عليها السلام: خداوند ، در ميان شما عهدى دارد كه آن را برايتان فرستاده است ، و يادگارى دارد كه آن را جانشين [خود] در بين شما قرار داده است: كتاب خدا - كه مايه‏هاى بينش آن ، روشن است و آياتى كه درون‏هايش آشكار است و برهانى كه ظواهرش نمودار است . گوش دادن به آن ، مردمان را پايدار مى‏سازد و پيروانش را به سوى بهشتِ رضوان (/ خشنودى الهى) ، رهبرى مى‏كند و دنباله‏روانش را به [راه ]نجات مى‏كشانَد . در آن ، حجّت‏هاى نورانى خدا، و حرام‏هاى تعيين شده‏اش، و فضائل برگزيده‏اش ، و جمله‏هاى بسنده‏اش ، و رخصت‏هاى بخشيده شده‏اش ، و قوانين نوشته شده‏اش و دلايل گذشته‏اش (/ معجزات پيامبران پيشين) ، همگى بيان شده است.

۵۸۹.عنه عليه السلام : اِعلَموا أنَّ هذَا القُرآنَ هُوَ النّاصِحُ الَّذي لا يَغُشُّ ، وَالهادِي الَّذي لا يُضِلُّ ، وَالمُحَدِّثُ الَّذي لا يَكذِبُ ، وما جالَسَ هذَا القُرآنَ أحَدٌ إلّا قامَ عَنهُ بِزِيادَةٍ أو نُقصانٍ ، زِيادَةٍ في هُدىً ، أو نُقصانٍ مِن عَمىً.
وَاعلَموا أنَّهُ لَيسَ عَلى‏ أحَدٍ بَعدَ القُرآنِ مِن فاقَةٍ ، ولا لِأَحَدٍ قَبلَ القُرآنِ مِن غِنىً ، فَاستَشفوهُ مِن أدوائِكُم وَاستَعينوا بِهِ عَلى‏ لَأوائِكُم ، فَإِنَّ فيهِ شِفاءً مِن أكبَرِ الدّاءِ وهُوَ الكُفرُ وَالنِّفاقُ وَالغَيُّ وَالضَّلالُ... وَاعلَموا أنَّهُ شافِعٌ مُشَفَّعٌ ، وقائِلٌ (ماحِلٌ) مُصَدَّقٌ ، وأنَّهُ مَن شَفَعَ لَهُ القُرآنُ يَومَ القِيامَةِ شُفِّعَ فيهِ ، ومَن مَحَلَ بِهِ القُرآنُ يَومَ القِيامَةِ صُدِّقَ عَلَيهِ.^۱

۵۹۰.عنه عليه السلام : أشهَدُ أن لا إلهَ إلَّا اللَّهُ ... وأشهَدُ أنَّ مُحَمَّداً عَبدُهُ ورَسولُهُ ، أرسَلَهُ بِالدّينِ المَشهورِ ، وَالعَلَمِ المَأثورِ ، وَالكِتابِ المَسطورِ ، وَالنّورِ السّاطِعِ ، وَالضِّياءِ اللّامِعِ ، وَالأَمرِ الصّادِعِ ، إزاحَةً لِلشُّبُهاتِ ، وَاحتِجاجاً بِالبَيِّناتِ ، وتَحذيراً بِالآياتِ ، وتَخويفاً بِالمَثُلاتِ‏^۲ ، وَالنّاسُ في فِتَنٍ انجَذَمَ ^۳ فيها حَبلُ الدّينِ وتَزَعزَعَت سَوارِي اليَقينِ وَاختَلَفَ النَّجرُ^۴وتَشَتَّتَ الأَمرُ ، وضاقَ المَخرَجُ وعَمِيَ المَصدَرُ ، فَالهُدى‏ خامِلٌ وَالعَمى‏ شامِلٌ ، عُصِيَ الرَّحمنُ ، ونُصِرَ الشَّيطانُ ، وخُذِلَ الإِيمانُ.^۵

۵۹۱.فاطمة عليها السلام : للَّهِ‏ِ فيكُم عَهدٌ قَدَّمَهُ إلَيكُم ، وبَقِيَّةٌ استَخلَفَها عَلَيكُم ، كِتابُ اللَّهِ بَيِّنَةٌ بَصائِرُهُ ، وآيٌ مُنكَشِفَةٌ سَرائِرُهُ ، وبُرهانٌ مُتَجَلِّيَةٌ ظَواهِرُهُ ، مُديمٌ لِلبَرِيَّةِ استِماعُهُ ، وقائِدٌ إلَى الرِّضوانِ أتباعَهُ ، مُؤَدِّياً إلَى النَّجاةِ أشياعَهُ ، فيهِ تِبيانُ حُجَجِ اللَّهِ المُنَوَّرَةِ ، ومَحارِمِهِ المَحدودَةِ ، وفَضائِلِهِ المَندوبَةِ ، وجُمَلِهِ الكافِيَةِ ، ورُخَصِهِ المَوهوبَةِ ، وشَرايِعِهِ المَكتوبَةِ ، وبَيِّناتِهِ الخالِيَةِ^۶.^۷