۵۱۰.تفسير القمّى - درباره آيه شريف : (كسانى كه به ايشان كتاب داديم ، او را مى‏شناسند ، چنان كه فرزندان خود را مى‏شناسند ...) - : عمر بن خطّاب به عبد اللَّه بن سلام گفت: آيا محمّد در كتاب شما معرّفى شده است؟
عبد اللَّه بن سلام گفت: آرى . به خدا سوگند ، هر گاه او را در ميان شما ببينيم، به واسطه وصفى كه خداوند از او براى ما كرده است، وى را همان گونه مى‏شناسيم كه هر يك از ما ، فرزندش را در جمع كودكان مى‏شناسد، و سوگند به آن كه ابن سلام به او سوگند مى‏خورد، كه من ، محمّد را حتّى از فرزند خودم بهتر مى‏شناسم.

۵۱۱.تفسير الطبرى - به نقل از سُدّى ، در باره آيه شريف : (كسانى كه نشانه‏هاى روشن و ره‏نمودى را كه فرو فرستاديم، پس از آن كه آن را براى مردم ، در كتاب توضيح داده‏ايم، نهفته مى‏دارند) - : آورده‏اند كه مردى يهودى با مردى از انصار به نام ثَعلَبة بن غَنَمه ، دوست بود. ثَعلَبه به او گفت: آيا محمّد را نزد خود [در تورات‏] مى‏شناسيد؟
يهودى گفت: نه.
ثعلبه گفت: محمّد ، همان «نشانه‏هاى روشن» است.

۵۱۲.تفسير الطبرى - به نقل از عَكرِمه - : آيه شريف : (كسانى كه آنچه را خدا از كتابْ فرو فرستاده است ، پنهان مى‏دارند) و اين آيه شريف [سوره‏] آل عمران: (كسانى كه پيمان خدا و سوگندهاى خود را به بهايى اندك مى‏فروشند)، هر دو، در باره يهود ، نازل شده اند .

۵۱۰.تفسير القمّي : أمّا قَولُهُ : (الَّذِينَ ءَاتَيْنَهُمُ الْكِتَبَ يَعْرِفُونَهُ كَمَا يَعْرِفُونَ أَبْنَاءَهُمْ) الآيَةَ ، فَإِنَّ عُمَرَ بنَ الخَطّابِ قالَ لِعَبدِاللَّهِ بنِ سَلامٍ : هَل تَعرِفونَ مُحَمَّداً في كِتابِكُم؟
قالَ : نَعَم ، وَاللَّهِ نَعرِفُهُ بِالنَّعتِ الَّذي نَعَتَ اللَّهُ لَنا إذا رَأَيناهُ فيكُم ، كَما يَعرِفُ أحَدُنَا ابنَهُ إذا رَآهُ مَعَ الغِلمانِ ، وَالَّذي يَحلِفُ بِهِ ابنُ سَلامٍ ، لَأَنَا بِمُحَمَّدٍ هذا أشَدُّ مَعرِفَةً مِنّي بِابني .^۱

۵۱۱.تفسير الطبري عن السدّي - في قَولِهِ تَعالى‏ : (إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَتِ وَ الْهُدَى‏ مِن بَعْدِ مَا بَيَّنَّهُ لِلنَّاسِ فِى الْكِتَبِ) - : زَعَموا أنَّ رَجُلاً مِنَ اليَهودِ كانَ لَهُ صَديقٌ مِنَ الأَنصارِ يُقالُ لَهُ ثَعلَبَةُ بنُ غَنَمَةَ ، قالَ لَهُ : هَل تَجِدونَ مُحَمَّداً عِندَكُم؟ قالَ : لا . قالَ : مُحَمَّدٌ البَيِّناتُ .^۲

۵۱۲.تفسير الطبري عن عكرمة : قَولُهُ : (إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنزَلَ اللَّهُ مِنَ الْكِتَبِ) وَالَّتي في آلِ عِمرانَ : (إِنَّ الَّذِينَ يَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَأَيْمَنِهِمْ ثَمَنًا قَلِيلاً)^۳نَزَلَتا جَميعاً في يَهودَ .^۴