(و آن گاه كه [يهود] گفتند: «خدا ، چيزى بر بشرى نازل نكرده است» ، بزرگى خدا را ، چنان كه بايد ، نشناختند . بگو: «چه كسى آن كتابى را كه موسى آورده ، نازل كرده است ؟ [همان كتابى كه] براى مردم ، روشنايى و رهنمود است و آن را به صورت طومارها در مىآوريد [و ]از آن [ ، آنچه را دلخواه شماست] ، آشكار و بسيارى را پنهان مىكنيد، در صورتى كه چيزى كه شما نمىدانستيد، به شما آموخته شده است ؟» . بگو: «خدا [ ، همه را فرستاده]» . آن گاه بگذار تا در ژرفاى [باطل ]خود ، به بازى [سرگرم] شوند).
(اى اهل كتاب ! پيامبر ما ، به سوى شما آمده است كه بسيارى از چيزهاى كتاب [آسمانى ]خود را كه پنهان مىداشتيد ، براى شما بيان مىكند و از بسيارى [خطاهاى شما] در مىگذرد. قطعاً براى شما از جانب خدا ، روشنايى و كتابى روشنگر آمده است).
حديث
۵۰۶.تفسير الطبرى - به نقل از سُدّى ، در باره آيه : (و خود آنان ، پيرو قبله يكديگر نيستند) - : اين آيه از آن رو فرو فرستاده شد كه چون پيامبر صلى اللَّه عليه و آله به طرف كعبه گردانيده شد، يهوديان گفتند: محمّد ، دلتنگ شهر پدرش و زادگاهش خود شده است. اگر همچنان بر قبله ما مىمانْد ، اميد مىداشتيم كه او همان كسى باشد كه منتظرش هستيم. پس خداوند عزّ وجلّ اين آيه را در باره آنها فرو فرستاد: (و كسانى كه به آنها كتاب داده شده است ، نيك مىدانند كه اين [تغيير قبله ]از جانب پروردگارشان ، [بهجا و] درست است) تا: (حقيقت را پنهان مىكنند ، با آن كه مىدانند) .۱
۵۰۷.امام على عليه السلام: دست چپىها عبارت اند از يهود و نصارا. خداوند عزّ وجلّ مىفرمايد: (كسانى كه به آنها كتاب داديم ، او را چنان مىشناسند كه فرزندانشان را مىشناسند) ؛ يعنى در تورات و انجيل، محمّد و ولايت را به همان سان مىشناسند كه فرزندان خود را در خانههايشان مىشناسند . (و گروهى از ايشان ، حقيقت را مىپوشانند ، در حالى كه مىدانند حق ، از جانب پروردگار توست) و تو ، فرستاده خداوند به سوى ايشان هستى . (پس مبادا از ترديد كنندگان باشى). و چون آنان (يهود و نصارا)،آنچه را مىشناختند [كه تو فرستاده خدا هستى]،انكار كردند ، خداوند ، ايشان را به اين بلا گرفتار نمود و روح ايمان را از آنها گرفت و تنها سه روح را در كالبدهايشان،جاى داد: روح قُوّت، روح شهوت و روح بدن. سپس ايشان را در زمره چارپايان به شمار آورد و فرمود: (آنان ، جز به مانند چارپايان نيستند)؛ زيرا چارپا نيز با روح قوّت، بار مىكشد و با روح شهوت، علف مىخورَد و با روح بدن، حركت مىكند.
