(و هنگامى كه از جانب خدا ، كتابى - كه همان چيزى را كه نزدشان است ، تأييد مىكند - ، برايشان آمد و از ديرباز [در انتظار آن] ، بر كسانى كه كافر شده بودند ، پيروزى مىجستند ، پس همين كه آنچه را مىشناختند ، برايشان آمد ، انكارش كردند).
(و كسانى كه به آنان كتاب داده شده، نيك مىدانند كه اين [تغيير قبله] ، از جانب پروردگارشان ، [بهجا و ]درست است).
(كسانى كه به ايشان كتاب دادهايم، همان گونه كه پسران خود را مىشناسند ، او (پيامبر صلى اللَّه عليه و آله) را مىشناسند، و مسلّماً گروهى از ايشان ، حقيقت را نهفته مىدارند و خود مىدانند).
(كسانى كه نشانههاى روشن و رهنمودى را كه فرو فرستادهايم، پس از آن كه آن را در كتاب براى مردم توضيح دادهايم، نهفته مىدارند، خدا آنان را لعنت مىكند و لعنت كنندگان ، لعنتشان مىكنند).
(كسانى كه آنچه را خداوند از كتابْ نازل كرده، پنهان مىدارند و با آن ، بهاى ناچيزى به دست مىآورند، آنان جز آتش ، در شكمهاى خويش فرو نمىبرند، و خدا در روز قيامت ، با ايشان سخن نخواهد گفت و پاكشان نخواهد كرد و عذابى دردناك خواهند داشت).
(همان كسانى كه بخل مىورزند و مردم را به بخل وا مىدارند و آنچه را خداوند از فضل خويش ، بدانها ارزانى داشته ، پوشيده مىدارند، و براى كافران ، عذابى خوار كننده ، آماده ساختهايم).
(و [ياد كن] هنگامى را كه خدا ، از كسانى كه به آنان كتاب داده شده است، پيمان گرفت كه حتماً بايد آن را براى مردم ، بيان كنيد و پوشيدهاش مداريد ؛ امّا ايشان ، آن عهد را پشت سرِ خود انداختند و آن را به بهايى اندك فروختند، و چه بد معاملهاى كردند !).
(اى اهل كتاب ! چرا حق را به باطل ، در مىآميزيد و حقيقت را پنهان مىكنيد ، با اين كه مىدانيد ؟).
