۴۹۰.تاريخ دمشق - به نقل از ابن عبّاس - : جارود بن عبد اللَّه آمد... و گفت: به خدا سوگند ، اى پيامبر خدا ! ... سوگند به آن كه تو را حقيقتاً به پيامبرى بر انگيخت و به سرپرستى مؤمنان برگزيد، كه اوصاف تو را در انجيل يافتهام، و پسر آن بانوى باكره (عيسى بن مريم) به آمدن تو ، بشارت داده است.
۴۹۱.امام على عليه السلام: هيچ رسولى و پيامبرى در گذشته نبوده است ، مگر اين كه به امّت خود ، از پيامبرى كه پس از او مىآيد ، خبر داده است و به ظهور پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله [نيز ]بشارت داده و قومش را به پيروى از او ، سفارش كرده است و اوصاف او را براى قومش ، بيان كرده است تا از طريق اوصافش ، وى را بشناسند و از شريعت او ، پيروى كنند و پس از او ، در باره [تشخيص] آن پيامبر ، گمراه نشوند، تا اگر كسى بعد از اِتمام حجّت و هشدار، هلاك يا گمراه شد، با دليل و حجّت باشد.
۴۹۲.امام باقر عليه السلام: خداوند - تبارك و تعالى - به آدم عليه السلام فرمان داد... و چون تورات بر موسى عليه السلام نازل شد، به ظهور محمّد صلى اللَّه عليه و آله بشارت داد . در فاصله ميان يوسف عليه السلام و موسى عليه السلام ، ده پيامبر ظهور كرد، و وصىّ موسى، يوشع بن نون عليهما السلام بود ؛ همان جوان همراهش كه خداوند عزّ وجلّ در كتاب خود ، از او ياد كرده است. پس پيامبران ، پيوسته به آمدن محمّد صلى اللَّه عليه و آله بشارت مىدادند ، تا آن كه خداوند - تبارك و تعالى - ، مسيح عيسى بن مريم عليه السلام را بر انگيخت و او [نيز] به ظهور محمّد صلى اللَّه عليه و آله بشارت داد .
۴۹۳.امام باقر عليه السلام: پيامبران عليهم السلام هر يك به ظهور ديگرى بشارت مىدادند، تا آن كه به محمّد صلى اللَّه عليه و آله رسيد.
۴۹۴.امام صادق عليه السلام: چون خداوند عزّ وجلّ مسيح عليه السلام را به پيامبرى بر انگيخت، مسيح به مردم فرمود: «همانا پس از من ، پيامبرى خواهد آمد كه نامش ، احمد و از فرزندان اسماعيل عليه السلام است . او من و شما را تصديق مىكند و مىپذيرد» .
