۱۴۲۵.مسند ابن حنبل - به نقل از اَنَس - : مشغول خواندن قرآن بوديم و عرب و عجم و سياه و سفيد هم در جمع ما حضور داشت كه پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله [از حجره‏اش‏] بيرون آمد و فرمود: «شما در خوبى به سر مى‏بريد : كتاب خدا را مى‏خوانيد و پيامبر خدا هم در ميان شماست ؛ امّا به زودى ، زمانى فرا مى‏رسد كه مردم ، قرآن را مانند تير مى‏تراشند و مزد [قرائت ]خود را در همين دنيا مى‏طلبند و آن را به آخرت موكول نمى‏كنند» .

۱۴۲۶.سنن أبى داوود - به نقل از سهل بن سعد ساعدى - : روزى ما مشغول قرائت قرآن بوديم كه پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله بيرون آمد و فرمود: «خدا را شكر كه كتاب خدا يكى است، و سرخ و سفيد و سياه در جمع شما حضور دارد. آن را بخوانيد ، پيش از اين كه مردمانى آن را بخوانند كه آن را چنان كه تيرى تراش داده مى‏شود، تراش مى‏دهند (به آرايش ظاهر و صوت و لحن آن مى‏پردازند) ، و در همين دنيا مزدش را مى‏خواهند و آن را به آخرت ، موكول نمى‏كنند» .

۱۴۲۷.الزهد ، ابن مبارك - به نقل از عبّاس بن عبد المطّلب - : پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: «اين دين ، پيروز گردانيده مى‏شود تا جايى كه از درياها مى‏گذرد و سواران براى خدا خود را به آب مى‏زنند ؛ امّا سپس مردمانى مى‏آيند كه قرآن مى‏خوانند و چون آن را خواندند، مى‏گويند: ما قرآن خوانديم، اينك قارى‏تر از ما كيست؟ عالم‏تر از ما چه كسى است؟» .
ايشان سپس رو به يارانش كرد و فرمود: «آيا شما در آنان خيرى مى‏بينيد؟» .
گفتند : خير.
فرمود: «آنان ، از شما هستند . آنان ، از اين امّت هستند . آنان ، هيمه آتش دوزخ اند» .

۱۴۲۵.مسند ابن حنبل عن أنس : بَينَما نَحنُ نَقرَأُ ، فينَا العَرَبِيُّ وَالعَجَمِيُّ وَالأَسوَدُ وَالأَبيَضُ ، إذ خَرَجَ عَلَينا رَسولُ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله فَقالَ: أنتُم في خَيرٍ ، تَقرَؤونَ كِتابَ اللَّهِ وفيكُم رَسولُ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله ، وسَيَأتي عَلَى النّاسِ زَمانٌ يُثَقِّفونَهُ كَما يُثَقِّفونَ القِدحَ‏^۱ ، يَتَعَجَّلونَ اُجورَهُم ولا يَتَأَجَّلونَها .^۲

۱۴۲۶.سنن أبي داوود عن سهل بن سعد الساعدي : خَرَجَ عَلَينا رَسولُ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله يَوماً ونَحنُ نَقتَرِئُ فَقالَ: الحَمدُ للَّهِ‏ِ ، كِتابُ اللَّهِ واحِدٌ ، وفيكُمُ الأَحمَرُ ، وفيكُمُ الأَبيَضُ ، وفيكُمُ الأَسوَدُ ، اِقرَؤُوهُ قَبلَ أن يَقرَأَهُ أقوامٌ يُقيمونَهُ كَما يُقَوَّمُ السَّهمُ ، يَتَعَجَّلُ أجرَهُ ولا يَتَأَجَّلُهُ .^۳

۱۴۲۷.الزهد لابن المبارك عن العبّاس بن عبدالمطّلب : قالَ رَسولُ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله : يُظهَرُ هذَا الدّينُ حَتّى‏ يُجاوِزَ البِحارَ ، وحَتّى‏ يُخاضُ بِالخَيلِ في سَبيلِ اللَّهِ ، ثُمَّ يَأتي أقوامٌ يَقرَؤونَ القُرآنَ ، فَإِذا قَرَؤوهُ قالوا: قَد قَرَأنَا القُرآنَ فَمَن أقرَأُ مِنّا؟ مَن أعلَمُ مِنّا؟
ثُمَّ التَفَتَ إلى‏ أصحابِهِ ، فَقالَ: هَل تَرَونَ في اُولئِكَ مِن خَيرٍ؟ قالوا: لا ، قالَ: فَاُولئِكَ مِنكُم ، واُولئِكَ مِن هذِهِ الاُمَّةِ ، واُولئِكَ هُم وَقودُ النّارِ .^۴