۱۴۱۹.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: عدّه‏اى قرآن مى‏خوانند ؛ امّا آن از استخوان چنبر آنان ، تجاوز نمى‏كند . اينان از دين ، چنان خارج مى‏شوند كه تير از بدن صيد ، خارج مى‏شود.

۱۴۲۰.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: پس از من در ميان امّتم (/ به زودى ، پس از من در ميان امّتم) مردمانى پيدا خواهند شد كه قرآن مى‏خوانند ؛ امّا قرآن از حلقوم‏هايشان پايين‏تر نمى‏رود . اينان از دين ، چنان بيرون مى‏روند كه تير از بدن صيد ، بيرون مى‏رود، و ديگر به آن باز نمى‏گردند. اينان ، بدترين آفريدگان و مردمان اند .

۱۴۲۱.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: بدترينِ مردم، قارى فاسق (بدكار) است.

۱۴۲۲.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: به زودى، كسانى در ميان امّتم پيدا مى‏شوند كه قرآن را مانند نوشيدن شير مى‏نوشند.^۱

۱۴۲۳.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: امّت من، تا زمانى كه دنيادوستى و نيز عالمان فاسد و قاريان نادان و فرمان‏روايان متكبّر در ميانشان پديد نيايند، در خوبى به سر مى‏برند ؛ امّا زمانى كه اينها در ميان آنها آشكار شد، بيم آن دارم كه خداوند ، همگى را به كيفر برساند.

۱۴۲۴.سنن النسائى - به نقل از ابو سعيد خدرى - : پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله در سالِ [جنگِ‏] تبوك، در حالى كه پشتش را به شترش تكيه داده بود، براى مردم سخنرانى مى‏كرد. فرمود: «آيا شما را از بهترين و بدترين انسان‏ها خبر ندهم؟ از بهترين انسان‏ها، مردى است كه در راه خدا، بر پشت اسبش يا بر پشت اشترش و يا پياده بكوشد تا آن كه مرگش برسد و از بدترين انسان‏ها، مرد گنهكارى است كه كتاب خدا را مى‏خواند؛ امّا به چيزى از آن پايبند نيست» .

۱۴۱۹.رسول اللَّه صلى اللَّه عليه و آله : لَيَقرَأَنَّ القُرآنَ رِجالٌ لا يُجاوِزُ تَراقِيَهُم ، يَمرُقونَ مِنَ الدّينِ كَما يَمرُقُ السَّهمُ مِنَ الرَّمِيَّةِ .^۱

۱۴۲۰.عنه صلى اللَّه عليه و آله : إنَّ بَعدي مِن اُمَّتي (أو سَيَكونُ بَعدي مِن اُمَّتي) قَومٌ يَقرَؤونَ القُرآنَ لا يُجاوِزُ حَلاقيمَهُم ، يَخرُجونَ مِنَ الدّينِ كَما يَخرُجُ السَّهمُ مِنَ الرَّمِيَّةِ ثُمَّ لا يَعودونَ فيهِ ، هُم شَرُّ الخَلقِ وَالخَليقَةِ .^۲

۱۴۲۱.عنه صلى اللَّه عليه و آله : شَرُّ النّاسِ فاسِقٌ قَرَأَ كِتابَ اللَّهِ .^۳

۱۴۲۲.عنه صلى اللَّه عليه و آله : سَيَخرُجُ أقوامٌ مِن اُمَّتي يَشرَبونَ القُرآنَ كَشُربِهِمُ اللَّبَنَ .^۴

۱۴۲۳.عنه صلى اللَّه عليه و آله : لا تَزالُ اُمَّتي بِخَيرٍ ما لَم يَظهَر فيهِم حُبُّ الدُّنيا ، وعُلَماءُ فُسّاقٌ ، وقُرّاءٌ جُهّالٌ ، وجَبابِرَةٌ ، فَإِذا ظَهَرَت خَشيتُ أن يَعُمَّهُمُ اللَّهُ بِعِقابٍ . ^۵

۱۴۲۴.سنن النسائي عن أبي سعيد الخدري : كانَ رَسولُ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله عامَ تَبوكَ يَخطُبُ النّاسَ وهُوَ مُسنِدٌ ظَهرَهُ إلى‏ راحِلَتِهِ ، فَقالَ: ألا اُخبِرُكُم بِخَيرِ النّاسِ وشَرِّ النّاسِ؟ إنَّ مِن خَيرِ النّاسِ رَجُلاً عَمِلَ في سَبيلِ اللَّهِ عَلى‏ ظَهرِ فَرَسِهِ ، أو عَلى‏ ظَهرِ بَعيرِهِ ، أو عَلى‏ قَدَمِهِ حَتّى‏ يَأتِيَهُ المَوتُ. وإنَّ مِن شَرِّ النّاسِ رَجُلاً فاجِراً يَقرَأُ كِتابَ اللَّهِ لا يَرعَوي إلى‏ شَي‏ءٍ مِنهُ .^۶