۱۰۸۸.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: هر كس قرآن بخواند و به آنچه در آن است ، عمل كند، در روز قيامت ، بر سرِ پدر و مادر او تاجى مى‏نهند كه درخشش آن ، از درخشش آفتاب در خانه‏هاى دنياى شما ، نيكوتر است . پس چه گمان مى‏بريد در باره خود آن كسى كه به آن عمل كرده است؟

۱۰۸۹.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: قرآن را بخوانيد و در آن ، زياده‏روى نكنيد و از آن ، دورى هم ننماييد و آن را وسيله ارتزاق و فزونخواهى قرار ندهيد. قرآن را بخوانيد و به آنچه در آن است ، عمل كنيد.

۱۰۹۰.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: آنچه در كتاب خداوند عزّ وجلّ يافتيد، بر شماست كه به آن عمل كنيد و در ترك آن ، معذور نيستيد.

۱۰۹۱.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: گناهان ، به من نمايانده شدند و در ميان آنها ، چيزى بزرگ‏تر از اين نديدم كه كسى حافظ قرآن باشد و [عمل به ]آن را ترك كند.

۱۰۹۲.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: مَثَل كسى كه قرآن را بخواند و فرائض‏^۱ را به درستى نداند ، مَثَل بُرنُس‏^۲ بدون كلاه است.

۱۰۹۳.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: زمانى بر مردم مى‏آيد كه قرآن ، در وادى‏اى است و آنان در وادى ديگرى.

۱۰۹۴.مُنية المريد - به نقل از ابو عبد الرحمان سُلَمى - : يكى از ياران [پيامبر خدا] كه به ما قرآن مى‏آموخت، برايمان گفت كه آنان ، ده آيه را از پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله فرا مى‏گرفتند و تا زمانى كه نمى‏دانستند در آن آيات ، چه علم و دستور العملى هست، به فرا گرفتن ده آيه ديگر نمى‏پرداختند.

۱۰۸۸.عنه صلى اللَّه عليه و آله : مَن قَرَأَ القُرآنَ وعَمِلَ بِما فيهِ ، اُلبِسَ والِداهُ تاجاً يَومَ القِيامَةِ ، ضَوؤُهُ أحسَنُ مِن ضَوءِ الشَّمسِ في بُيوتِ الدُّنيا لَو كانَت فيكُم ، فَما ظَنُّكُم بِالَّذي عَمِلَ بِهذا؟ .^۱

۱۰۸۹.عنه صلى اللَّه عليه و آله : اِقرَؤُوا القُرآنَ ولا تَغلوا فيهِ ، ولا تَجفوا^۲ عَنهُ ، ولا تَأكُلوا بِهِ ، ولا تَستَكثِروا بِهِ . اِقرَؤُوا القُرآنَ وَاعمَلوا بِما فيهِ .^۳

۱۰۹۰.عنه صلى اللَّه عليه و آله : ما وَجَدتُم في كِتابِ اللَّه عزّ وجلّ ، فَالعَمَلُ لَكُم بِهِ ، لا عُذرَ لَكُم في تَركِهِ .^۴

۱۰۹۱.عنه صلى اللَّه عليه و آله : عُرِضَت عَلَيَّ الذُّنوبُ ، فَلَم أرَ فيها شَيئاً أعظَمَ مِن حامِلِ القُرآنِ وتارِكِهِ .^۵

۱۰۹۲.عنه صلى اللَّه عليه و آله : مَثَلُ الَّذي يَقرَأُ القُرآنَ ولا يُحسِنُ الفَرائِضَ ، كَالبُرنُسِ لا رَأسَ لَهُ .^۶

۱۰۹۳.عنه صلى اللَّه عليه و آله : يَأتي عَلَى النّاسِ زَمانٌ ، القُرآنُ في وادٍ وهُم في وادٍ غَيرِهِ .^۷

۱۰۹۴.منية المريد عن أبي عبدالرحمن السُّلمي : حَدَّثَنا مَن كانَ يُقرِئُنا مِنَ الصَّحابَةِ ، أنَّهُم كانوا يَأخُذونَ مِن رَسولِ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله عَشرَ آياتٍ ، فَلا يَأخُذونَ في العَشرِ الاُخرى‏ حَتّى‏ يَعلَموا ما في هذِهِ مِنَ العِلمِ وَالعَمَلِ .^۸