۸۶۴.الأمالى ، طوسى - به نقل از قاسم بن عبد الرحمان - : ابو اُمامه صُداى باهِلى روايت كرد كه شنيد[م] على بن ابى طالب - كه درودهاى خدا بر او باد - مىفرمايد: «گمان نمىكنم مردى كه اسلام را فهميده باشد و در اسلام ، متولّد شده باشد ، سياهىِ شبى را به صبح ببَرَد» .
من (قاسم) گفتم: منظور از سياهىِ شب چيست ، اى ابو اُمامه؟
گفت: يعنى همه شب را، تا اين كه اين آيه را خواند : (اللَّهُ لَآ إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْحَىُّ الْقَيُّومُ ) و آيه را تا ( الْعَلِىُّ الْعَظِيمُ ) خوانْد . سپس فرمود: «زيرا اگر مىدانستيد كه اين آيه (/ در اين آيه) چيست ، در هيچ حالى، خواندن آن را ترك نمىكرديد. پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله به من خبر داد و فرمود: "آية الكرسى ، از گنجى در زير عرش ، به من داده شد و به هيچ پيامبرى پيش از من ، داده نشده است"» .
[سپس] على عليه السلام فرمود: «از آن زمان كه اين مطلب را از پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله شنيدم ، هرگز شبى را بدون خواندن آن به صبح نبردهام» .۱
۸۶۵.معانى الأخبار - به نقل از ابو ذر - : پيامبر خدا - كه درود خدا بر او و خاندانش باد - ، در مسجد بود كه به حضور ايشان رسيدم و گفتم : كدام يك از آياتى كه خدا بر تو نازل كرده ، باعظمتترين آيه است ؟
فرمود : «آية الكرسى» .
آن گاه فرمود : «اى ابو ذر ! آسمانهاى هفتگانه ، در برابر كرسى ، جز همانند حلقهاى افتاده در كوير نيست . بزرگى عرش در برابر كرسى ، همانند بزرگى كوير در برابر آن حلقه است» .
۵ / ۳
قلب قرآن و گُل خوشبوىِ آن
۸۶۶.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: هر چيزى ، قلبى دارد و قلب قرآن ، «ياسين» است. هر كس «ياسين» را بخواند ، خداوند به ازاى خواندن آن، ده بار خواندنِ كلّ قرآن را برايش مىنويسد.