ب - گواهى دادن پيامبران
(و [ وصفِ ] آن در كتابهاى پيشينيان آمده است).
(و هنگامى را [ياد كن] كه عيسى پسر مريم گفت: اى فرزندان اسرائيل! من فرستاده خدا به سوى شما هستم. تورات را كه پيش از من بوده ، تصديق مىكنم و به فرستادهاى كه پس از من مىآيد و نام او احمد است ، بشارتگرم. پس وقتى براى آنان دلايل روشن آورد، گفتند: «اين ، سحرى آشكار است» ، و چه كسى ستمگرتر از آن كس است كه با وجود آن كه به سوى اسلام فرا خوانده مىشود، بر خدا دروغ مىبندد؟ و خدا مردم ستمگر را راه نمىنمايد).
(همانان كه از اين فرستاده، پيامبرِ درس نخوانده ، كه [ نام ] او را نزد خود، در تورات و انجيل نوشته مىيابند ، پيروى مىكنند).
ر . ك : بقره: آيه ۸۹ ، ۱۰۱، ۱۲۹، ۱۴۶، آل عمران: آيه ، ۸۱ - ۸۲ .
حديث
۱۷۳۴.امام باقر عليه السلام: چون تورات بر موسى عليه السلام نازل شد، به ظهور محمّد صلى اللَّه عليه و آله بشارت داد ... و پيامبران ، يكى پس از ديگرى ، به آمدن محمّد صلى اللَّه عليه و آله بشارت مىدادند ، تا آن كه خداوند - تبارك و تعالى - عيسى مسيح، پسر مريم را فرستاد و او نيز به ظهور محمّد صلى اللَّه عليه و آله بشارت داد . اين ، همان سخن خداوند متعال است كه : (او را مىيابند) يعنى يهود و نصارا ، (نوشته) يعنى اوصاف محمّد صلى اللَّه عليه و آله را (در نزد خود) يعنى (در تورات و انجيل [با اين وصف] كه ايشان را به نيكىها فرا مىخواند و از زشتىها باز مىدارد)، و خدا از قول عيسى عليه السلام خبر مىدهد كه: (و بشارت مىدهم به پيامبرى كه پس از من مىآيد و نامش احمد است).
ر . ك : ج ۲ ص ۳۲۶ (پژوهشى در باره بشارتهاى تورات و انجيل در مورد پيامبر خاتم صلى اللَّه عليه و آله .
پيامبر رحمت : ص ۲۹ - ۳۷ (گواهى دادن پيامبران) .