۱۶۴۹.علل الشرائع - به نقل از ابو زهير بن شبيب بن اَنَس ، از يكى از يارانش، در بيان اعتراض امام صادق عليه السلام به ابو حنيفه - : امام صادق عليه السلام فرمود: «تو فقيه مردم عراق هستى؟» .
ابو حنيفه گفت: بله.
فرمود: «بر چه اساسى براى آنان فتوا مىدهى؟» .
گفت: بر اساس كتاب خدا و سنّت پيامبرش صلى اللَّه عليه و آله.
فرمود: «اى ابو حنيفه! آيا كتاب خدا را چنان كه بايد ، مىشناسى و ناسخ و منسوخ را تشخيص مىدهى؟» .
گفت: بله.
فرمود: «واى بر تو ، اى ابو حنيفه! ادّعاى علمى را كردى كه خداوند ، آن را جز نزد صاحبانِ كتاب كه بر آنان نازل گشته ، قرار نداده است. واى بر تو! اين علم ، جز در نزد خواصّ از فرزندان پيامبر ما صلى اللَّه عليه و آله، نزد كسى نيست و خداوند ، تو را وارث حتّى يك كلمه از كتابش قرار نداده است. اگر چنانى كه مىگويى - كه البتّه نيستى - ، پس به من از اين سخن خداوند عزّ وجلّ : (در اين [ راه ]ها، شبان و روزان ، آسودهخاطر بگرديد) خبر ده و بگو كه اين ، كدام سرزمين است» .
ابو حنيفه گفت: گمان مىكنم ما بين مكّه و مدينه است.
امام صادق عليه السلام رو به يارانش كرد و فرمود: «[آيا] مىدانيد كه ما بين مدينه و مكّه، راه را بر مردم مىبندند و اموالشان را مىگيرند و امنيت جانى ندارند و كشته مىشوند؟» .
گفتند: بله. و ابو حنيفه خاموش ماند.
امام عليه السلام فرمود: «اى ابو حنيفه! از اين سخن خداوند عزّ وجلّ : (هر كس به آن وارد شود ، در امان است) به من خبر ده و بگو كه اين [مكانِ امن] كجاست» .
ابو حنيفه گفت: كعبه.
امام عليه السلام فرمود: «آيا زمانى كه حَجّاج بن يوسف ، پسر زبير را در كعبه به منجنيق بست و او را كشت، پسر زبير در آن جا ايمن بود؟» .
ابو حنيفه ، چيزى نگفت ... .
ابو بكر حضرمى گفت : فدايت شوم! پاسخ اين دو سؤال چيست؟
فرمود: «اى ابو بكر! مراد از (در اين [ راه ]ها، شبان و روزان ، آسودهخاطر بگرديد) ، زمان قائم ما اهل بيت است، و مراد از (هر كس به آن وارد شود ، در امان است)، كسى است كه با او (قائم عليه السلام) بيعت كند و همراه او وارد شود و او دست بر سرش كشد و در زمره ياران وى قرار گيرد . چنين كسى در امان است» .
