فصل هفتم: گزارش‌هاى گوناگون از سيره جنگى پيامبر صلّی الله علیه و آله
۱۸۵۳.مسند ابن حنبلـ به نقل از جابر ـ: پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله در ماه حرام نمى‌جنگيد، مگر آن كه با او جنگ مى‌شد يا اگر در حال جنگ بود و ماه حرام فرا مى‌رسيد، دست مى‌كشيد تا ماه حرام تمام شود.۱
۱۸۵۴. سنن أبى داوود ـ به نقل از عوف بن مالك ـ: هنگامى كه غنيمت به پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله مى‌رسيد، همان روز، آن را تقسيم مى‌كرد و به متأهّل، دو سهم و به مجرّد، يك سهم مى‌داد.۲
۱۸۵۵. صحيح البخارى ـ به نقل از ابن عمر ـ: پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله به برخى از فرماندهان گروه‌هاى اعزامى، چيزى افزون بر سهم عمومى لشكر مى‌بخشيد.۳
۱۸۵۶. سنن أبى داوود ـ به نقل از سمرة بن جندب ـ: پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله هنگامى كه مى‌ترسيديم و هنگامى كه مى‌جنگيديم، ما را به گرد هم آمدن و پايدارى و آرامش فرمان مى‌داد.۴
1.. لَم يَكُن رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله يَغزو فِي الشَّهرِ الحَرامِ ، إلاّ أن يُغزى أو يُغزَوا ، فَإِذا حَضَرَ ذلِكَ أقامَ حَتّى يَنسَلِخَ مسند ابنحنبل : ج ۵ ص ۹۰ ح ۱۴۵۸۹ ، تفسير الطبري : ج ۲ الجزء ۲ ص ۳۴۷ .
2.. إنَّ رَسولَ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آلهكانَ إذا أتاهُ الفَيءُ قَسَمَهُ في يَومِهِ ، فَأَعطَى الآهِلَ حَظَّينِ وأَعطَى العَزَبَ حَظّا سنن أبي داود :ج ۳ ص ۱۳۶ ح ۲۹۵۳ ، مسند ابن حنبل : ج ۹ ص ۲۶۴ ح ۲۴۰۵۹ .
3.. إنَّ رَسولَ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله كانَ يُنَفِّلُ بَعضَ مَن يَبعَثُ مِنَ السَّرايا لِأَنفُسِهِم خاصَّةً ، سِوى قَسمِ عامَّةِ الجَيشِ صحيحالبخاري : ج ۳ ص ۱۱۴۱ ح ۲۹۶۶ ، صحيح مسلم : ج ۳ ص ۱۳۶۹ ح ۴۰ .
4.. كانَ رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آلهيَأمُرُنا ـ إذا فَزِعنا ـ بِالجَماعَةِ وَالصَّبرِ وَالسَّكينَةِ ، وإذا قاتَلنا سنن أبي داود : ج ۳ ص ۲۶ح ۲۵۶۰ ، المعجم الكبير : ج ۷ ص ۳۶۹ ح ۷۱۰۳ .
