۱۸۳۹.كنز العمّال ـ به نقل از حُسَيل بن خارجه اشجعى ـ: من براى فروش كالا وارد مدينه شدم. مرا نزد پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله بردند. فرمود: «اى حُسَيل ! حاضرى شصت كيلو خرما به تو بدهم و تو در مقابل آن، راه خيبر را به اين ياران من نشان دهى ؟». من، اين كار را كردم. چون پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله به خيبر رسيد، نزد ايشان رفتم و او شصت كيلو خرما به من داد. پس از آن، مرا [در بند كرده،] نزد پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله بردند. به من فرمود: «اى حُسَيل ! هيچ كس نزد من آورده نشد كه سه روز بماند و مسلمان نشود و ريسمان زرد [اسارت] از گردنش بيرون نيايد». من هم مسلمان شدم.۱
۵ / ۴
نقشه‌هاى نظامى و نگهدارى اطّلاعات
۱۸۴۰. صحيح البخارى ـ به نقل از كعب بن مالك ـ: پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله در كمتر جنگى مى‌شد كه [دشمن را نفريبد و]جايى ديگر غير از مقصد اصلى خود را به عنوان مقصد حركتش نشان ندهد تا آن كه جنگ تبوك در رسيد و پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله در گرمايى سوزان و براى رويارويى با دشمنانى فراوان، سفرى دور و دراز و از دل بيابان را در پيش گرفت. از اين رو، وضعيت و مقصدش را براى مسلمانان آشكار كرد تا براى جنگ با دشمن، خوب آماده شوند.۲
۱۸۴۱. الأمالى، طوسى ـ به نقل از حلبى ـ: از امام صادق عليه‌السلام در باره سخن خداوند عز و جل: «سوگند به اسبان دونده»۳ سؤال كردم. فرمود: «پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله عمر بن خطّاب را به نبردى فرستاد. او شكست
1.. قَدِمتُ المَدينَةَ في جَلَبٍ أبيعُهُ ، فَاُتِيَ بي إلى رَسولِ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آلهفَقالَ : يا حُسَيلُ ، هَل لَكَ أن اُعطِيَكَ عِشرينَ صاعَ تَمرٍعَلى أن تُدِلَّ أصحابي هؤُلاءِ عَلى طَريقِ خَيبَرَ ؟ فَفَعَلتُ .
فَلَمّا قَدِمَ رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله خَيبَرَ أتَيتُهُ فَأَعطانِي العِشرينَ صاعَ تَمرٍ ، ثُمَّ اُتِيَ بي إلَيهِ ، فَقالَ لي : يا حُسَيلُ ، إنّي لَم اُوتَ بِامرِىٍٔثَلاثا فَلَم يُسلِم فَخَرَجَ الحَبلُ مِن عُنُقِهِ الأَصفَرِ . قالَ : فَأَسلَمتُ كنز العمّال : ج ۱۰ ص ۴۶۴ ح ۳۰۱۲۳ ، المعجم الكبير : ج ۴ ص ۳۳ ح ۳۵۶۸ .
2.. كانَ رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آلهقَلَّما يُريدُ غَزوَةً يَغزوها إلاّ وَرّى بِغَيرِها ، حَتّى كانَت غَزوَةُ تَبوكَ ، فَغَزاها رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله فيحَرٍّ شَديدٍ واستَقبَلَ سَفَرا بَعيدا ومَفازا ، وَاستَقبَلَ غَزوَ عَدُوٍّ كَثيرٍ ، فَجَلّى لِلمُسلِمينَ أمرَهُم لِيَتَأَهَّبوا اُهبَةَ عَدُوِّهِم ، وأَخبَرَهُم بِوَجهِهِ الَّذي يُريدُ صحيح البخاري : ج ۳ ص ۱۰۷۸ ح ۲۷۸۸ ، صحيح مسلم : ج ۴ ص ۲۱۲۱ ح ۵۳ .
3.. عاديات : آيه ۱ .
