791
گزیده سیره پیامبر خاتم صلّی الله علیه و آله

براى ايشان نگران و بى‌تاب گرديدم كه از خود، بى‌خود شده بودم. من جلوى پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله بودم و پيش رويش شمشير مى‌زدم. پس براى پيجويى ايشان به عقب باز گشتم ؛ امّا ايشان را نديدم. با خود گفتم: پيامبر خدا، كسى نيست كه فرار كند. او را در ميان كشتگان هم كه نديدم. گمان بردم كه از ميان ما به آسمان برده شده است. پس نيام شمشيرم را شكستم و با خودم گفتم: با آن، چندان در راه پيامبر خدا مى‌جنگم تا كشته شوم. بر دشمن تاختم و آنها راه را باز كردند. ديدم پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله بر زمين افتاده و از حال رفته است.۱

۴ / ۵

پيش انداختن خاندان خود

۱۷۹۳. امام على عليه‌السلام ـ در نامه ايشان به معاويه ـ: هر گاه جنگ، شدّت مى‌گرفت و مردم، پا پس مى‌نهادند، پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله افراد خانواده‌اش را پيش مى‌افكند [و سپر بلا مى‌ساخت]و به واسطه آنان، يارانش را از سوزش شمشيرها و نيزه‌ها حفظ مى‌كرد.
چنين بود كه عبيدة بن حارث در جنگ بدر، حمزه در جنگ اُحُد، و جعفر در جنگ موته، كشته شدند و آن كسى هم كه اگر بخواهم، نامش را مى‌برم،۲ همانند آن بزرگواران، خواهان شهادت بود ؛ امّا اَجَل‌هاى آنها پيش و مرگ او به تأخير افتاد.۳

1.. لَمَّا انهَزَمَ النّاسُ يَومَ اُحُدٍ عَن رَسولِ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله ، لَحِقَني مِنَ الجَزَعِ عَلَيهِ ما لَم أملِك نَفسي ، وكُنتُ أمامَهُ أضرِبُبِسَيفى بَينَ يَدَيهِ ، فَرَجَعتُ أطلُبُهُ فَلَم أرَهُ ، فَقُلتُ : ما كانَ رَسولُ اللّه‌ِ لِيَفِرَّ ، وما رَأَيتُهُ فِي القَتلى ، وأَظُنُّهُ رُفِعَ مِن بَينِنا إلَى السَّماءِ ، فَكَسَرتُ جَفنَ سَيفي وقُلتُ في نَفسي : لاَُقاتِلَّنَ بِهِ عَنهُ حَتّى اُقتَلَ ، وحَمَلتُ عَلَى القَومِ فَأَفرَجوا ، فَإِذا أنَا بِرَسولِ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آلهقَد وَقَعَ عَلَى الأَرضِ مَغشِيّا عَلَيهِ الإرشاد : ج ۱ ص ۸۶ ، إعلام الورى : ج ۱ ص ۳۷۸ .

2.. مقصود امام على عليه‌السلام ، خود ايشان است كه در جنگ بدر و اُحُد ، همپاى حمزه و عبيده بود و در جنگ‌هاى ديگر نيز شركت جست ؛ امّا به تقدير الهى به شهادت نرسيد . م

3.. كانَ رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله إذَا احمَرَّ البَأسُ وأَحجَمَ النّاسُ قَدَّمَ أهلَ بَيتِهِ ، فَوَقى بِهِم أصحابَهُ حَرَّ السُّيوفِ وَالأَسِنَّةِ ، فَقُتِلَعُبَيدَةُ بنُ الحارِثِ يَومَ بَدرٍ ، وقُتِلَ حَمزَةُ يَومَ اُحُدٍ ، وقُتِلَ جَعفَرٌ يَومَ مُؤتَةَ ، وأَرادَ مَن لَو شِئتُ ذَكَرتُ اسمَهُ مِثلَ الَّذي أرادوا مِنَ الشَّهادَةِ ، ولكِنَّ آجالَهُم عُجِّلَت ، ومَنِيَّتَهُ اُجِّلَت (نهج البلاغة : الكتاب۹ ، بحار الأنوار : ج ۳۳ ص ۱۱۵ ح ۴۰۸) .


گزیده سیره پیامبر خاتم صلّی الله علیه و آله
790

۴ / ۳

دعوت به اسلام، پيش از جنگيدن

۱۷۸۹. امام على عليه‌السلام: پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله مرا به يمن فرستاد و به من فرمود: «اى على ! با كسى مجنگ تا آن كه او را دعوت كنى و به خدا سوگند، اگر خداوند به دست تو كسى را هدايت كند، برايت از آنچه خورشيد بر آن مى‌تابد، بهتر است و تو بر او ولايت دارى، اى على !».۱

۱۷۹۰. سنن الترمذى ـ به نقل از ابو البخترى ـ: لشكرى از سپاه مسلمانان به فرماندهى سلمان فارسى، كاخى از كاخ‌هاى فارس را محاصره كردند. سپاهيان گفتند: اى ابو عبد اللّه‌ ! آيا به سوى آنها نشتابيم ؟ سلمان گفت: مرا وا گذاريد تا آنها را [به اسلام]فرا بخوانم، همان گونه كه شنيدم پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله آنها را فرا مى‌خواند.۲

۴ / ۴

جنگيدن در خطّ مقدّم

۱۷۹۱. امام على عليه‌السلام: در جنگ بدر، ما خود را در پناه پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله قرار مى‌داديم و ايشان از همه ما به دشمن نزديك‌تر بود و در آن روز، از همه، دلاورى بيشترى نشان مى‌داد.۳

۱۷۹۲. امام على عليه‌السلام: در روز اُحُد، هنگامى كه مردم از گرد پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله پراكنده شدند، من چنان

1.. بَعَثَني رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله إلَى اليَمَنِ وقالَ لي : يا عَلِيُّ ، لا تُقاتِلَنَّ أحَدا حَتّى تَدعُوَهُ ، وَايمُ اللّه‌ِ ، لَأَن يَهدِي اللّه‌ُ عَلىيَدَيكَ رَجُلاً خَيرٌ لَكَ مِمّا طَلَعَت عَلَيهِ الشَّمسُ وغَرَبَت ، ولَكَ وَلاؤُهُ يا عَلِيٌّ الكافي : ج ۵ ص ۲۸ ح ۴ ، تهذيب الأحكام : ج ۶ ص ۱۴۱ ح ۲۴۰ .

2.. أنَّ جَيشا مِن جُيوشِ المُسلِمينَ كانَ أميرَهُم سَلمانُ الفارِسِيُّ حاصَروا قَصرا مِن قُصورِ فارِسَ ، فَقالوا : يا أباعَبدِ اللّه‌ِ ، ألا نَنهَدُ إلَيهِم ؟ قالَ : دَعوني أدعُهُم كَما سَمِعتُ رَسولَ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله يَدعوهُم سنن الترمذي : ج ۴ ص ۱۱۹ ح ۱۵۴۸ ، مسند ابن حنبل : ج ۹ص ۱۸۳ ح ۲۳۷۸۷ .

3.. لَقَد رَأَيتُنا يَومَ بَدرٍ ونَحنُ نَلوذُ بِرَسولِ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله وهُوَ أقرَبُنا إلَى العَدُوِّ ، وكانَ مِن أشَدِّ النّاسِ يَومَئِذٍ بَأسا مسند ابنحنبل : ج ۱ ص ۱۸۶ ح ۶۵۴ ، المصنّف لابن أبي شيبة : ج ۷ ص ۵۷۸ ح ۱ .

  • نام منبع :
    گزیده سیره پیامبر خاتم صلّی الله علیه و آله
    سایر پدیدآورندگان :
    جمعي از پژوهشگران، عبدالهادي مسعودي (مترجم)
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    اتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    01/01/1396
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 21107
صفحه از 868
پرینت  ارسال به