اسارت دهد، بى آن كه زخمى كارى برداشته باشد، از ما نيست».۱
۱۷۵۰. امام صادق عليه‌السلام: زمانى كه پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله على عليه‌السلام را براى اعلام برائت فرستاد، عدّه‌اى را نيز به همراه او گسيل داشت و فرمود: «هر كس تن به اسارت دهد، بى آن كه زخم كارى برداشته باشد، از ما نيست».۲
۱۷۵۱. دلائل النبوّة، بيهقى ـ در يادكرد از جنگ با قبيله هوازن در حنين ـ: پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله استر شهبايش را سوار شد و رو به روى صف‌هاى سپاهيان آمد و به آنها فرمان داد و به جنگ، ترغيبشان كرد و به فتح در صورت شكيب ورزيدن، بشارتشان داد.۳
۳ / ۲
بيان فضيلت مجاهدان
قرآن
«[هرگز] افراد باايمانى كه بدون بيمارى و ناراحتى، از جهاد باز نشستند، با مجاهدانى كه در راه خدا با مال و جان خود، جهاد كردند، يكسان نيستند. خداوند، مجاهدانى را كه با مال و جان خود، جهاد نمودند، بر نشستگان [و ترك كنندگان جهاد]، برترى مهمّى بخشيده و خداوند به هر يك از اين دو گروه [به نسبت اعمال نيكشان] وعده پاداش نيك داده، و مجاهدان را بر نشستگان، با پاداش بزرگى، برترى بخشيده است».۴
1.. حَرَّضَ رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله يَومَ حُنَينٍ ، فَقالَ : مَنِ استُؤسِرَ مِن غَيرِ جِراحَةٍ مُثخِنَةٍ فَلَيسَ مِنّا دعائم الإسلام : ج ۱ص ۳۷۰ .
2.. لَمّا بَعَثَ رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله بِبَراءَةَ مَعَ عَلِيٍّ عليه‌السلام بَعَثَ مَعَهُ اُناسا ، وقالَ رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله : مَنِ استُؤسِرَ مِن غَيرِ جِراحَةٍ مُثقَلَةٍفَلَيسَ مِنّا الكافي : ج ۵ ص ۳۴ ح ۲ ، تهذيب الأحكام : ج ۶ ص ۱۷۲ ح ۳۳۳ .
3.. رَكِبَ رَسولُ اللّه‌ِ صلى‌الله‌عليه‌و‌آله بَغلَةً لَهُ شَهباءَ ، فَاستَقبَلَ الصُّفوفَ فَأَمَرَهُم وحَضَّهُم عَلَى القِتالِ ، وبَشَّرَهُم بِالفَتحِ إن صَبَروادلائل النبوّة للبيهقي : ج ۵ ص ۱۳۱ ، تاريخ الإسلام للذهبي : ج ۲ ص ۵۷۸ .
4.. نساء : آيه ۹۵ : « لاَّ يَسْتَوِى الْقَـعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ غَيْرُ أُوْلِى الضَّرَرِ وَالْمُجَـهِدُونَ فِى سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَ لِهِمْ وَأَنفُسِهِمْفَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَـهِدِينَ بِأَمْوَ لِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ عَلَى الْقَـعِدِينَ دَرَجَةً وَكُلاًّ وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنَى وَفَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَـهِدِينَ عَلَى الْقَـعِدِينَ أَجْرًا عَظِيمًا» .
